2015 - 03 (8) INDIA / MALEISIË: Siliguri - Calcutta - Kuala Lumpur

Zaterdag 21-3-2015:  Gangtok – Siliguri

Het plan is om naar MC. Market te gaan en daar met een kop koffie (plus), na één week, weer contact te hebben met de “wereld”  via internet. Wat ga je die mogelijkheid missen nu, vroeger wist je niet beter. Wij zijn uiteraard afhankelijk van ons gastgezin. Kessang heeft aangegeven dat zij wel mee gaat naar MC. Maar er is een probleem men start en staat hier laat op. Met veel moeite kunnen wij afspreken om elkaar om negen uur boven te zien. Er is echter nog niemand dan. Tien minuten later verschijnt Kessang samen met Ugen en zij maken koffie en beginnen het ontbijt voor te bereiden. Er wordt een soort deeg gekneed en vervolgens maakt Kessang daarvan hele kleine balletjes. Het restant van de (vlees) soep van gisteren wordt opgewarmd en de balletjes dienen als “vermicelli”. Heel lekker en gezellig maar het is wel al kwart over tien voordat wij weg kunnen. Uiteindelijk besluit Kessang niet met ons mee te gaan.
Als wij tegen elven, met de shared taxi, bij MC aankomen blijkt dat hier het boekingskantoor voor de taxi naar Siliguri niet is. Men verteld ons dat wij iets verder dan halverwege dit gepasseerd zijn.  Uiteindelijk arriveren wij om kwart over twaalf in de cafetaria, voorzien van de taxiboeking voor twee uur, maar dan is er geen internet……  Gelukkig krijg ik van de buren de wifi code en kunnen wij toch inloggen.
Om kwart over een zijn wij weer terug bij ons gastgezin voorzien van twee zakken fruit. Ugen is vertrokken naar haar ouders en wij nemen afscheid van Kessang, Tsewong en hun moeder. Het is heel bijzonder om zo gastvrij te worden ontvangen. Wij mochten helemaal niets doen en of betalen en worden verteld weer terug te komen wanneer wij willen. Hun huis staat open en wij zijn welkom. Breeduit zitten wij met z’n tweeën weer op de bank achter de chauffeur. Kost wel wat extra deze vier plaatsen maar waar praat je over ( 4 x 200 Rupee ) is totaal Euro 14 voor een rit van bijna 4 uur. In Rangpo verlaten wij Sikkim nadat wij definitief worden uitgeschreven in het grote boek van de beambte bij de grenspost. India is al heel lang een van onze favoriete landen maar nu hebben wij de parel in de schelp gevonden Sikkim. De hectiek van India stroomt langzaam ons tegemoet. Als wij Siliguri binnen rijden is de stroom weer op volle snelheid. De koeien en riksja’s zigzaggen  weer tussen de oude auto’s, karren en vrachtwagens door en de herrie van de toeters en mensenmassa is weer kompleet. Wij lopen naar ons hotel en worden om de drie meter aangesproken waar wij naar toe gaan enz. Wij gaan nu naar het hotel waar wij vorige week alleen maar gegeten hebben. Het wordt laat maar uiteindelijk om tegen elven valt het internet uit en schuif ik maar naast Judith waarvan de luiken inmiddels al veel eerder zijn gesloten.

Zondag 22-3-2015:  Siliguri – Bagdogra - Calcutta

Moet wel weer wennen aan de hectiek van India. Omdat wij weer internet hebben valt er nog al wat te regelen en op te zoeken. Wij zoeken een hotel in Calcutta, wetende dat de hotels daar over het algemeen minder van kwaliteit zijn, boeken wij dus een drie sterren hotel. De taxi naar de luchthaven is volgens onze receptionist 600 rupee’s tweemaal zo duur als de heenrit!!
Voor Saskia hebben wij nog even gekeken voor een hotel hier als zij terug gaat. Buiten hebben wij snel een goedkopere taxi geregeld. Siliguri stelt niet al te veel voor. Er worden een en al transport mogelijkheden aangeboden met alle drukte en hectiek die dat met zich meebrengen. Afgeladen bussen vol met mensen en goederen komen en gaan. Ook is er een treinstation, wij gaan even kijken en er staat een trein op het punt te vertrekken naar Darjeeling. De treinwagons zijn nog identiek aan die van ruim 30 jaar geleden. Wij gaan wat vroeger naar de luchthaven en zitten hier rustiger in afwachting van ons vliegtuig. Spicejet onze lowcost aircompany is zeer goed. Geen problemen met het gewicht van de bagage (all inclusive) en veel beenruimte maar geen drank en eten in het vliegtuig. Om vier uur landen wij in de broei oven van Calcutta, het is 33 graden. Onze prepaid taxi brengt ons naar ons hotel. Het is een oude taxi die veel lijkt op een oude “studebaker” uit de vijftiger jaren, maar zal wel hier in India gebouwd zijn. Bij aankomst bij ons hotel moeten wij eerst even bijkomen van de kwaliteit van het hotel en de kamer. De airco maakt bijna net zo veel herrie als wat van buiten komt. De fan draait op volle toeren en de kamerboy zit de tv gelijk aan met een bollywood film met veel gejengel en hard geluid. Welkom in het hard van India……
Als wij naar buiten gaan is het al donker en op de stoep voor ons hotel zijn allemaal tenten opgezet met allerlei koopwaar. Het is gezellig druk en wij beide zijn aangenaam verrast met deze activiteiten. Wij lopen ongeveer 1 km verder in onze straat “Parkstreet” waar de wat meer luxe winkels en restaurants zijn. Wij hebben gegeten in een Taverne, lekker, koel en duur. ( ruim tweemaal zo duur als in Sikkim. ) Terug in ons kamer kruipen wij onder ons laken wat meer dan genoeg is. De airco gooien wij uiteindelijk uit vanwege de herrie. Net als wij in slaap gesukkeld zijn worden wij gewekt door een herrie van buiten een optocht vooraf gegaan door een fanfare en een heleboel lopende mensen en een opgetuigde kar met twee ossen ervoor. De rest van de nacht hebben wij redelijk geslapen, dat lukt ons beide gelukkig wel ondanks de warmte en de herrie.

Maandag 23-3-2015:  Calcutta

Als wij wakker zijn geworden besluiten wij te verkassen naar een andere kamer waar de airco geen herrie maakt. Judith heeft gedoucht en normaal is het warme water na een persoon dan bijna op. Maar groot is de verrassing ik heb alleen maar warm water en het koude water laat het afweten. Veel te heet om te douchen, ik spoel mijn shampoo af met water uit de wasbak. Het hotel heeft geen restaurant men gaat er vanuit dat je op de kamer eet, wij willen dat niet het is daar veel te heet. Wij besluiten te proberen ons ontbijt beneden naast de receptie buiten te gaan eten. Helaas lukt het niet het slot van onze kamer te openen. Wij bellen de receptie en het lukt hun om ons te verlossen. Wel moeten wij eerst onze sleutel naar buiten gooien, blijkbaar is er maar een. Nu zitten wij in een veel betere kamer en hebben daar ook ontbeten. Kamer perfect, ontbijt perfect nu kijken wat Calcutta ons gaat bieden.
Eigenlijk is het belachelijk als wij klagen over onze situatie als je dat vergelijkt met de werkelijkheid net buiten onze ingang van het hotel. Hier leeft men op de straat met helemaal niets. De mensen vooral vrouwen met veel kinderen liggen met z’n allen op wat karton achter een berg troep op straat. Iets verderop is een zijstraat, wij lopen er ’n honderd meter in, Judith wil niet verder. Het is een en al armoede de huizen of wat er voor door moet gaan zijn opgebouwd met lappen, stukken hout, oude auto banden etc. De waslijnen die over de straat gespannen zijn hangen vol met wasgoed. Even verderop wordt er nog meer gewassen in een plas op de straat. Dit is de harde realiteit in de wereldstad Calcutta in2015, het contrast arm en rijk is schrikbarend en beangstigend groot. Wij lopen weer door Parkstreet het ziet er nu heel anders uit. Het verkeer is weer op volle toeren aanwezig met alle herrie van dien. De activiteiten op de trottoirs is er ook niet minder om. Wij kijken wat langer bij een stalletje waar een horde mensen staan te wachten. Het blijkt een koffie tent een heleboel sterren minder dan Starbucks. Op een hoge vlam van een gaspit wordt in een grote pan de koffie gekookt. De basis is een beetje water, veel melk, gemalen koffie, gember, kardemom en suiker. Het geheel staat voor een paar minuten te koken terwijl met een andere pan er een deel wordt uitgeschept en teruggegooid om te voorkomen dat het overkookt. Vervolgens wordt de koffie er uit verwijderd door het geheel door een “vieze” doek te filteren. Op andere plekken worden verse roti’s, samosa’s of noodles gerechten gemaakt met maïs en/of bonen. Het is een gezellige drukte. Wij lopen zo een paar uur door de straten en uiteindelijk belanden wij in een park waar wij heerlijk languit kunnen rusten in het gras. Dit park heeft maar een ingang voorzien van een politie controle post. Het voorkomt niet dat het park vol is met verliefde stelletjes. Her en der en overal zaten zij de wetten van het hindoeïsme te overtreden. Er liep ook nog een dame rond die de stelletjes een lang en gelukkig leven toewenste door hun de hand op te leggen en vermoedelijk hun de zegen te geven en de belofte om voor hun te bidden. Ik weet het uiteraard niet want ik hoorde en verstond er niets van. Dit alles tegen een vergoeding, zij is de rijkste die het park verlaat denk ik. Het is inmiddels tegen vieren en wij besluiten vroeg te gaan eten. Omdat wij de lunch hebben overgeslagen werd het ook wel tijd. Wij belandde in een restaurant gerund door een traditionele Indische zakenman en een horde personeel. Met zes man op een rij stond men te wachten om ons te bedienen. Chicken Kebab Masala en een Garlic Nan van fantastische kwaliteit, het smaakte heerlijk en de rum coke niet minder. Op weg naar huis liepen wij langs een Spa die had ik hier in India helemaal niet verwacht. Kon het niet weerstaan om het hier ook uit te proberen. Judith ging alleen door naar ons hotel. De kwaliteit van de massage komt niet voor in mijn top vijf rangschikking. Toen ik buiten kwam was het donker. Ik liep langs een locatie waar een bruiloftfeest was gestart. Er waren al vele gasten aanwezig maar het officiële gedeelte was nog niet begonnen. Ik mocht even binnen kijken. Ik was overdonderd van de pracht en praal. Er liepen tientallen obers rond met van alles te eten en te drinken. Ik weigerde in eerste instantie alles wat mij werd aangeboden. Maar de head waiter dwong mij min of meer het een en ander uit te proberen. Ik liet het bij twee milkshakes ananas en aardbeien, een sorbet ijs met nootjes en een Indiase drumstick. De bruid werd binnen begeleid vermoedelijk door haar moeder en zuster. Zij was prachtig aangekleed en haar gezicht was nederig en zij keek naar de grond. Ik heb was gefilmd en ben toen weer de totaal andere wereld binnengelopen door naar buiten te gaan.

Dinsdag 24-3-2015:  Calcutta

Na een nacht goed te hebben geslapen worden wij alle twee tegelijk wakker. Wij hebben weer lekker uitgeslapen omdat wij niet al te veel plannen hebben. Wij gaan lopend naar het Victoria Monument. Ik loop met Judith eerst langst de plek waar ik gisteren de bruiloft heb gezien. Er is niet veel meer van over, men was druk bezig de boel af te breken. Als je zo’n tweede dag rondloopt merk je dat aan een heleboel dingen snel gaat wennen. Waar je wel steeds weer mee geconfronteerd wordt zijn de bedelaars, geheel daklozen gezinnen en vele plekken waar mensen met minimale middelen moeten zien te overleven. Het straatleven daarentegen is heel enerverend qua eet en drink mogelijkheden en het aanbod van allerlei verkoopartikelen. Verder wordt er van alles gerepareerd, meestal artikelen die bij ons worden weggegooid. Ook de ambachtslieden bieden hun kunsten aan op de stoepen, kappers, tandartsen, oor-,oog- en neus peuteraars, schoenmakers en poetsers etc. Dan zijn er ook nog de afval sorteerders op zoek naar bruikbare spullen. Het drukke verkeer en de herrie neem je op de koop toe. Dit is het bruisende stadsleven, hartje Calcutta van een van de grootste Metropolen van India. Wat ik nu beschrijf is in een van de betere wijken, in grote delen van de stad is de situatie aanzienlijk minder.
De bevolking die het beter hebben maken gebruik van de stad en sluiten hun ogen voor de rest. Dit is aan een kant onbegrijpelijk maar om te overleven haast onvermijdelijk denk ik. Als wij voorbij een verkoper met handelswaar lopen zien wij drie goedgeklede dames van hogere kaste staan te wachten. De man mengt gepofte rijst met allerlei kruiden, mosterdolie, maïs, masalapoeder en zout. Volgens de dames verkoop hij de beste handel van de stad. De plastic zakken worden dicht geseald met behulp van een brandende kaars. De dames vertrekken met de wachtende auto met chauffeur voorzien van 4 kilo handel.
Het Victoria Memorial Monument is een prachtig statig gebouw midden in de stad omgeven rondom door een groot aangelegd park. De locale bevolking mag voor 10 Rupee naar binnen, wij betalen 200 pp. Gelukkig maken vele Indiaas hier gebruik van. Het is afgebouwd in 1921 twintig jaar na de dood van Koningin Victoria. Het is geheel van marmer het ziet er prachtig uit. Mede doordat men bijna klaar zijn met het opnieuw schoonmaken van de buitenkant. Er is ook een museum binnen waar wij wat rondlopen.  Judith heeft meer tijd nodig dan ik om veel van de informatie van haar vaderlandse geschiedenis tot zich te nemen.
Zo gaat onze tweede dag hier snel voorbij. Wij zijn moe van de vele kilometers die wij hebben gelopen door de stoffige en bloedhete stad. Wij komen bij in hetzelfde restaurant van gisteren en worden onthaald als echte vaste klanten.

Woensdag 25-3-2015:  Calcutta

Wij kunnen de kamer niet aanhouden tot vanavond en brengen de bagage naar de opslag. Wij hebben een heleboel spullen die wij kunnen geven aan een dakloos gezin, met drie heel kleine kinderen, die bivakkeert vlak naast onze ingang van het hotel.  Dolgelukkig graaien de aanwezige oudere kinderen van haar in de twee plastic zakken, zij heeft totaal geen energie wat zelf te regelen. Als wij in onze koffietent zitten komen wij er achter dat de backpackers buurt (Newmarket o.a. Sutterstreet) vlakbij is. Het blijkt een gezellige drukke wijk te zijn waar veel te zien en te doen is. Menige riksja zowel lopend als fietsend doorkruizen de straten hier. De tijd vliegt hier voorbij vooral als wij her en der wat met allerlei mensen in gesprek gaan. Tegen vieren gaan wij per loop riksja op weg naar het Mother Theresa House. Dit is een goed besluit, mede doordat wij aardig moe zijn geworden. Maar meer nog doordat zij dwars door allerlei straten/stegen gaan die wij normaal niet genomen zouden hebben. Het was niet echt de slum maar het hield niet veel over. Het Mother Theresa House was onverwachts een zeer interessant bezoek. De informatie over haar leven en wat er daarna sinds 1997 is en wordt gedaan voor de armste meestal dakloze bevolking in Calcutta is indrukwekkend. Het is voor de zoveelste keer gebeurd tijdens onze reis dat wij enigszins aangeslagen en gegrepen zijn door deze nobele en absoluut noodzakelijke werkzaamheden. Gevolg was dat wij de eerste kreupele, die wij weer op dezelfde plek vonden als de andere dagen, een fiks aantal Rupee gaven.  Wij zijn daarna nog wat gaan drinken en eten in ons bekende locaties. Vervolgens per taxi naar de luchthaven. De laatste Rupee werden omgezet in Daim chocolade omdat wij helaas geen donatiebox konden vinden op de luchthaven. De drie dagen in Calcutta zijn ons goed bevallen.

Donderdag 26-3-2015:  Calcutta – Bangkok – Kuala Lumpur

Onze vlucht was maar twee uur vanuit Calcutta naar Bangkok. Maar er komt nog wel 1,5 uur tijdsverschil bij, dus was het snel vier uur in de ochtend dat wij arriveerden. Nadat wij onze bekende rugzakken van de band zagen rollen kwamen wij er achter dat wij naar de andere luchthaven moesten voor onze doorvlucht naar Kuala Lumpur. Om vijf uur gaat de eerste shuttlebus die ons daar gratis naar toe bracht. Het blijkt dat het bijna een uur rijden is, gelukkig hebben wij tijd genoeg. Onze vlucht vertrekt pas om 11.45 uur. Van slapen komt niet veel, de vluchten zijn te kort en Bangkok Airport is geen geschikte plek om languit te gaan. 
Wij vliegen met Malindo Air het bord staat vol met vluchten van Air Asia en NOK Air voor de komende drie uur. Geen enkele vlucht en ook geen kantoor van Malindo Air hier te bekennen. Wij wachten rustig af en ja hoor onze vlucht verschijnt op het bord, wij kunnen inchecken. De vlucht ging spoedig beide sukkelen af en toe even weg. In Kuala Lumpur is het weer een stuk warmer dan in Bangkok. Nu is het weer dik in de 30 graden in Bangkok was het 24 graden…..Op naar het Federal Hotel.  Het blijkt het hotel te zijn vlak naast ons vorige hotel aan het begin van onze reis dit jaar.
Nadat wij ingecheckt zijn en net op de kamer zijn, wordt er gebeld vanaf de receptie Adrie en Anneke staan daar. Zij hebben ook een kamer hier geboekt en zijn een uur eerder gearriveerd vanuit een eiland in het zuiden. Het is geen toeval dat wij elkaar hebben ontmoet wij hadden het met hun gecommuniceerd. Gezamenlijk gegeten in onze eetstraat Jalan Alor was heel gezellig. Daarna snel naar bed om wat slaap in te halen.

Vrijdag 27-3-2015:  Kuala Lumpur

Wij zijn heel tevreden met het hotel. Ons matras is even dik als al de matrassen bij elkaar in tien dagen Sikkim. Lekker geslapen dus en om negen uur zien wij elkaar weer in het restaurant bij het ontbijt. Wij hebben eerst al onze avonturen gedeeld om vervolgens op pad te gaan Kuala Lumpur in. Wij hebben voor ons veel bekende dingen opnieuw bekeken maar met z’n vieren is het toch weer heel anders. De dag vliegt voorbij. Verder niets nieuws te vertellen.

Zaterdag 28-3-2015:  Kuala Lumpur – Amsterdam

Adrie en Anneke vertrekken na het ontbijt naar Melaka. Dit is een plaats in het zuidelijke deel van het vaste land van Maleisië, hier is nog veel Nederlandse invloed terug te vinden. Wij zijn hier vorig jaar ook geweest. Wij moeten ook uitchecken voor 12 uur en gaan daarna in de omgeving van het hotel wat rondlopen. Het blijkt dat wij een heleboel hier ook nog niet gezien hebben. Als wij een warenhuis zijn binnengelopen en een andere uitgang nemen komen wij in een straat waar wij nog niet eerder zijn geweest. Kuala Lumpur is flink aan het uitbreiden, een nieuwe metrolijn is bijna klaar en een na de andere wolkenkrabber verrijst uit de grond. Meestal nadat er een ander oud pand is gesloopt. De middag brengen wij door aan het zwembad van ons hotel. Onze “eigen” taxi chauffeur rijdt conform afspraak om kwart over acht voor en wij verlaten de stad. Op de luchthaven is het druk er gaan twee vluchten met vijf minuten verschil naar Amsterdam rechtstreeks. Wel lekker een rechtstreekse vlucht. Na het diner val ik in slaap en vlak voor het ontbijt wordt ik wakker. Met een sanitaire stop halverwege heb ik er ruim 10 uur op zitten. Als de stewardess het ontbijt geeft zegt zij tegen mij je hebt lekker geslapen hé. Ik kijk haar verbaast aan en zij voeg er aan toe volgens mij het beste en langste van het hele vliegtuig……. Helaas voor Judith gaat dit niet op. Drie films is haar alternatief.
Wij worden opgehaald op Schiphol door Marga, Sven is op skivakantie en Amber & Melody hebben een feest gehad afgelopen nacht.
Het is weer heerlijk om thuis te zijn en een opgeruimd huis te vinden met welkoms geschenken.