2021 - 10 (3) Duitsland, "Oberbergische Land" - Gummersbach / Keulen

Het is zondagavond even over zeven uur s’avonds wij verlaten de pizzeria in Wermelskirchen. Op weg naar onze auto die geparkeerd staat zo’n 200 meter verderop bij een bedrijvengebouw met  genoeg vrije parkeerplaatsen. Private weliswaar maar op zondag werken die kantoorklerken toch niet dus volgens ons geen probleem. Onze Google Maps heeft ons hier naar toegebracht en zal ons begeleiden terug naar ons hotel in Gummersbach.  Wij hebben de keus tussen 56 km via binnenwegen en dan vervolgens een stuk met de A4, ja alweer, of 43 km binnendoor. Wij kiezen voor de laatste optie die is immers ook sneller namelijk pak weg 50 minuten. Het begint schemerig te worden en dan wordt het in Duitsland best moeilijker om de weg te volgen. Verlichting is er nauwelijks en gevaarlijke stoepranden des te meer. De wegen zijn smal en de Duitsers rijden over het algemeen hard. Plots worden wij verrast met een fel rood licht. Judith heeft nog last van vlekken in haar ogen van de lichtflits  enkele minuten lang. Ja hoor wij hebben geluk een verkeersboete vermoedelijk voor te snel rijden in een bebouwde kom en dat op een plek waar geen huizen staan. Het is vaak moeilijk te beoordelen welke snelheid er mag worden gereden.  Het is inmiddels geheel donker en wij slingeren door het ongetwijfeld prachtige glooiende landschap op en neer. Bij een rood stoplicht geeft Google Maps aan nog maar 10% power te hebben en geeft de suggestie om over te schakelen naar een modus die minder stroom verbruikt. Ik druk de button in en onze vriendelijke stem verteld ons geen GPS verbinding meer te hebben. Wij zijn even stil en het is compleet donker, wat nu? Wij zitten in the middle of nowhere en geen oplaadkabel bij ons! Ja het is een beetje lullig te zeggen maar die heeft Judith laten liggen bij de receptie van ons hotel toen wij vertrokken. Het stoplicht gaat op groen en wij vervolgen onze rit op deze weg voor enkele kilometers. Maar waar naar toe? Zeker ook omdat wij tot nog toe herhaaldelijk links en rechtsaf geslagen zijn naar veelal kleinere smalle wegen.
Goede raad is duur er komt een auto achter ons aan en ik besluit te stoppen midden op de weg met mijn knipperlichten aan . Passeren is wat lastiger voor de achterop komen auto en ik stap uit. De dame in de auto achter mij vraagt mij vriendelijk in het Duits, kan ik u helpen? Ik leg ons probleem uit en zij begint mij de route uit te leggen en blijft maar door gaan. Na enkele minuten lukt het mij om haar duidelijk te maken dat ik er niets van heb kunnen opslaan. Zij begrijpt mij en geeft uiteindelijk aan om haar maar te volgen. Ik ben allang blij dat een vrouw mij op zo’n landelijk weggetje in het pikkedonker te woord staat.  Terug in de auto zegt Judith dood leuk, ik weet de weg onze navigatie in de auto kan ons ook verder helpen…… Zij het dat wij wel de naam van ons hotel weten maar niet de straat. Aangezien Gummersbach een redelijk mooi groot dorp is en ons hotel in de gemeente van Gummersbach ver van het dorp ligt, zijn wij nog niet volledig geholpen. De vrouw rijdt zeker 10 km voor ons uit en wij kunnen haar niet vertellen toch een navigatie te bezitten, die ons naar het centrum van Gummersbach kan begeleiden.
Wacht even ik moet even mijn kabeltje in mijn notebook stoppen de stroom is op! Het is even voor zeven uur in de ochtend, zo’n 12 uur later weer even een power probleem. Judith maakt mooie rustige geluiden achter mij.
Onze navigatie geeft al verschillende malen aan dat wij linksaf moeten en zij rijdt maar door. Goede raad is duur en wij blijven uit beleefdheid haar volgen. Het aantal kilometers neemt ook toe! Uiteindelijk stopt zij en verteld aan Judith, die naar haar is toegelopen, dat wij nu linksaf moeten en dan de weg blijven volgen. Hartelijk dank en wij rijden weg. Echter nu alleen het adres nog. Enkele kilometers verderop passeren wij een volledig verlaten dorpje. Nee toch daar loopt iemand, het blijkt een jongeman van begin twintig te zijn. Hij is bereidt voor ons om het adres te Googelen van ons hotel. Veilig terug in ons hotel en het tasje met onder andere onze oplaadkabel ligt op Judith te wachten in haar inmiddels eigen laadje!!
Ik was niet van plan de laatste twee dagen ook nog met jullie te delen maar kon dit "avontuur" toch niet zo laten en wilde het wereldkundig maken. Wij hebben besloten om de terugweg vanuit Dresden niet in een keer te rijden en drie nachten te boeken hier in Gummersbach zo’n 43 km (50 minuten) verwijderd van Keulen. Deze keuze is niet verkeerd geweest, het ligt midden in het prachtige groene middelgebergte van het “Oberbergische Land” met mooie weiden, meren en de nodige dorpskernen die de moeite waard zijn.

Ons 4-sterrenhotel Wyndham Garden Hotel in Gummersbach is gevestigd in een voormalig postkantoor uit 1832 en combineert moderne hotelcomfort met historische kamers. Er ligt een barokke kapel in het prachtige parkje rond het hotel met een fontein en een vijver. Het geheel doet romantische aan. 
Onze hotelkamer is groot en comfortabel, het vermaken in het Romeinse zwembad is helaas niet mogelijk het is in renovatie, maar er is wel een sauna en die is open. Het is enorm druk in het hotel op zaterdag met bezoekers, de promotie is dus dik in orde. Wij hebben uiteindelijk vandaag een rustige dag gehouden. Oorspronkelijk waren wij op weg naar Keulen maar gezien de afstand hebben wij besloten dit maar uit te stellen tot maandag. Immers dan passeren wij bijna Keulen op weg naar Amsterdam. Het weer is inmiddels ook wat minder geworden, de zon is verdwenen en het is bewolkt geworden. Nog wel even langs het stuwmeer in het Aggerdal gereden, het uitzicht van boven was ondanks het weer toch nog wel de moeite waard. Verder mooi de gelegenheid genomen om Gummersbach te bewonderen, met een onverwachts leuk gezellig stadje centrum.

Zondag staat op het programma, na te hebben uitgeslapen, om een wandeling te gaan maken in de natuur. Onze keus is gevallen op de wandeling “Klangpfad” van 6,1 km. Beginpunt bij het Schlöss Homburg in het dorpje Nümbrecht. Deze wandeling hebben wij gekozen omdat het hoogte verschil maar 89 meter is. Jammer genoeg is het Schlöss Homburg gesloten, omdat dit volgens onze informatie een van de mooiste kastelen is in de omgeving. De wandeling gaat door bebossing en ook langs paden met zicht op de geglooide weiden. Het zicht is mooi, zeker met deze herfstkleuren en de strak blauwe lucht met een zon die er plezier in heeft vandaag. De bedoeling is dat je geniet van de geluiden maar helaas die zijn er niet zoveel. Er staan regelmatig klankborden met geluiden van vogels en andere beesten. Je hoeft er alleen maar een knop voor in te drukken!! Halverwege ligt een fikse uitzichttoren. Judith kiest voor het terras.
Tevreden nemen wij plaats in de auto voor een aansluitende rondrit door het bijzondere landschap. Wij hebben een kaart gekregen van ons hotel met een mooie route. Wij passeren mooie kleine dorpen met schuine steegjes en oude vakwerkhuizen. Bij het passeren hebben wij zicht op de deels middeleeuwse bouwwerken van vele historische dorpscentra. De typische “Bergisches” kleuren domineren: zwart-wit vakwerk, leistenen gevelbekleding en groene luiken. Ondanks dat het zondag is, is het niet druk op de route. Hier en daar stoppen wij om wat de drinken, eten s’ middags hoeven wij niet na de grote ontbijtbuffetten. De tijd vliegt en wij zijn op het noordelijkste puntje van de route en wij besluiten daar te gaan eten. Met gevolg het bovenstaande avontuur op onze terugweg…..

Maandag onze laatste dag. Eerst bekijken wij het “landgoed” rondom het hotel met onder andere een heuse mooie kapel op eigen grond. Dat noem ik nog eens service voor bruiloftsgasten.  Onderweg naar Keulen gaan wij eerst nog de nr. 2 van de top vijf bekijken namelijk de Altenberger Dom. Overigens Schlöss Homburg is nr. 1. Het is maar 10 km omrijden naar de kathedraal van Altenberg die ook wel de "Bergische Dom" wordt genoemd. Het was de kerk van het voormalige klooster Altenberg en de begraafplaats van de graven van Berg, die het Bergische Land zijn naam gaven. Tegenwoordig is het een katholieke parochiekerk maar al vanaf 1857 draagt men afwisselend een katholieke en een protestantse dienst op. Hoe vooruitstrevend. Het blijkt een van de belangrijkste hoog gotische kerken van Duitsland te zijn. Wat mij opvalt en bevalt is de eenvoudige elegantie van de architectuur. Het spaarzaam geschilderde interieur wordt overspoeld met licht door de grote spitsboogvensters.
Op naar Keulen want de tijd gaat weer snel.. Wij parkeren in een ondergrondse parkeergarage vlakbij de Dom van Keulen. Het eerste wat wij gaan doen is uiteraard koffie drinken. Dat komt goed uit wij zijn gelijk in een mooie winkelstraat. Wij hebben buiten het bezoek aan de Dom geen andere wensen. Oh nee, ja toch wij moeten nog iets simpels kopen voor de kleinkinderen en dan moet je naar de Hema in Keulen!
De gotische Dom is met zijn ontelbare pinakels en spitsbogen het meest herkenbare symbool van de stad en is al van ver zichtbaar. Het is de meest bezochte toeristische attractie van Duitsland. De 157 meter hoge torens behoren verder tot de hoogste ter wereld. De Dom is enorm groot, past niet op de foto, althans niet op die van mij. Na ons te laten goedkeuren mogen wij naar binnen. Ik ga deze dom niet beschrijven deze is immers waarschijnlijk al bezocht door een ieder en ook ik was al eerder geweest. Het blijft een enorme mooi, groot interessant gebouw. Wij laten de beklimming van een van de torens aan ons voorbij gaan. Na niet al te lange tijd keren wij terug naar onze auto. Onderweg zien wij dat de Eau de cologne 4711 er nog steeds te koop is, dat zal mijn moeder zeker goed in de oren klinken. Het was immers haar geurtje.
Hiermee sluiten wij ons “korte” uitstapje naar Oost Duitsland af en het waren maar 11 dagen maar wij hebben het gevoel lang op pad te zijn geweest en hebben ervan genoten.