2017 - 05 (2) ITALIË - VISITING THE POPE IN THE SAINT PIETER, UNFORTUNATELY HE WAS NOT AT HOME....

Dag 5: - Zondag 21 mei 2017
Vandaag hebben wij een rustdag gepland, op zondag zijn immers veel dingen dicht. Zodoende zijn wij de lokale bevolking gevolgd naar het Park Villa Borghese. Wij nemen nu de andere metrolijn A deze was nog drukker dan lijn B. Het was echt persen om er in te kunnen. Ik stond naast de deur en dat is een perfecte plek voor de zakkenrollers. Een van de volgende haltes heb ik een poging kunnen afslaan. Zag wel een hand en voelde de flap van mijn zak oplichten. Geen idee waar de hand vandaan kwam. Maar na een schreeuw was de poging verijdeld. De deuren gingen dicht en er bleef een dame achter de enige die niet was ingestapt. Zij was goedgekleed en zag er normaal uit!!
Station Flaminio is onze bestemming en die grenst direct aan het park. Het is redelijk druk al zo vroeg in de morgen. Het is ook goed voor te stellen omdat de meeste bewoners van de stad zelf geen tuin hebben, trekken zij massaal met het hele gezin hiernaar toe. Dat geeft mij ook meteen gelegenheid om wat over de bebouwing te vertellen. De meeste huizenblokken die wij gezien hebben zijn drie tot zes verdiepingen hoog en vaak al  honderden jaren oud. Zij zijn meestal opgebouwd van grote langwerpige natuurstenen in allerlei vormen en vol met ornamenten. De deuren en ramen zijn voorzien van mooie versieringen en vooral ook groot van afmeting. De meesten zijn nog goed in takt. Maar gelegenheid tot spelen voor de deur voor de kinderen zit er niet in. De wandeling 2 start bij het park en loopt er gedeeltelijk ook door heen.
Rome heeft zeven verschillende heuvels en op de top van een van die heuvels ligt Giardino del Pincho. Vanaf het terras van dit landgoed heb je weer een grandioos uitzicht over de stad. Wij lopen wat verder, op dezelfde hoogte en komen bij de kerk Trinitá del Monti ( De kerk waar ik niet in mocht, mijn korte broek was te kort…???) Gelukkig heeft Rome er nog meer…..  Ik heb een alternatief en bekijk de toeristen die hijgend en soms vloekend boven komen. Er lopen trappen naar beneden, die de naam heeft gekregen van de  “Spaanse trappen” omdat in het verleden de Spaanse Ambassade hier gevestigd was. Op het plein Piazza di Spagna beneden ligt de Fontana della Barcaccia. Dit is een fontein waarbij het water uit een lekke boot stroomt omdat er te weinig waterdruk, in het aquaduct ter plaatse aanwezig, is om een spuiter te plaatsen. Het is enorm druk hier, vele toeristen drommen hier samen om te fotograferen en zich te vergapen aan de luxe winkels. Hier start namelijk de drukke en dure winkelstraten Via dei Condotti en Via del Corso. Alle dure merken zijn aanwezig  Gucci – Dior – Prada – Armani – etc. Judith is op zoek naar de lekkerste tiramisu. Die winkel “Pompi” verkoopt ijs en bakjes kant en klare tiramisu met vruchten er boven op. Het is erg bijzonder en smaakt uitstekend. Ondanks dat het zondag is is het druk en zijn er vele winkels open.  Er wordt ook flink ingekocht, ondanks dat het luxe waar is, vooral door de Aziaten. De omzet belasting komt zo en zo terug op de luchthaven, dat scheelt. Wij kijken etalages. Het laatste stukje van de wandel eindigt op Piazza del Popolo, dit is een van de grootste pleinen van Rome. Midden op het plein staat een grote Egyptische Obelisk omringt door vier fonteinen met Egyptische leeuwen. De poort aan het plein was ooit de toegangspoort van Rome. Aan de rand is ook de Santa Maria del Popolo kerk gevestigd op de graftombe van de gehate keizer Nero. Het is toch nog een volle dag geworden. Rusten moeten wij maar thuis doen!!
Terug in het hotel gaan wij weer met de ouderwetse kooilift naar de 2e verdieping waar onze kamer aan de voorkant van het hotel ligt. Deze lift wordt gebruikt door alle vier de hotels. Het is een museumstuk eerste klas. 

Dag 6: - Maandag 22 mei 2017
Het is vandaag de grote dag, wij gaan naar Vaticaanstad het hoogtepunt van Rome. Deze juweeltjes zijn opgenomen in het programma van wandeling 3! Wij hebben ons verslapen, doordat ik laat was met mijn verslag versturen kon ik ook goed zien dat de straat tegenover ons hotel al bijna helemaal leeg was. S’avonds staat deze nog tjokvol. Er is een ochtend markt daar en men start al met opbouwen om vijf uur s’morgens. Dit gaat gepaard met veel herrie en soms ook met ruzie. Blijkbaar heeft niemand een vaste plaats en zijn er duidelijk weinig regels, want elke dag staan er andere kramen met andere waar hier.
De metro brengt ons naar station Ottaviano aan de rand van Vaticaanstad, het kleinste land van de wereld die geregeerd wordt door de Paus. Er zijn krap 800 inwoners en is onafhankelijk sinds 1929 door een verdrag met de dictator Mussolini. Het is al flink druk en ook weer vele verkopers die tickets willen verkopen om niet in de rijen te hoeven staan. Wij kopen geen ticket omdat wij de Sixtijnse kapel overslaan. Dus geen rijen en geen entree. Wel moeten wij in de rij voor de Sint Pieterskerk maar dat is omdat iedereen moet worden gescand. Overal in Rome staan bij belangrijke gebouwen, en dat zijn er vele, een gepantserde auto en twee militairen/politie gewapend met kogelvrije vesten en karabijnen. Het wachten op het Sint Pietersplein is vol in de zon maar geeft de gelegenheid deze goed te bekijken. Het plein is ovaal en heeft rondom vier rijen zuilen, die het plein als het ware omarmen. Daar boven op staan de 140 standbeelden van Christus en de vele heiligen. In het midden is een obelisk ook afkomstig uit Egypte die aan beide zijden geflankeerd wordt door een fontein. Heel groots allemaal. Het plein staat vol met stoeltjes en hekken waar je wel en niet mag lopen.
Dan kunnen wij de Basilica di San Pietro - Sint Pieterskerk in, het is een kolossale oppervlakte binnen, met veel kapellen. Het is gebouwd in de vierde eeuw en herbouwd in de zestiende eeuw. Omdat het door vele architecten is uitgevoerd is de structuur veelzijdig. Binnen zijn niet alleen vele schilderijen maar ook standbeelden te bewonderen, alles heel pompeus. Maar zeker de moeite waard om uitvoerig te bekijken. Uiteindelijk zijn wij toch zo’n kleine drie uur hier geweest. Wij lopen wat verdwaast weer buiten en zien de vele culturen van diversen mensen. Het trekt liefhebbers van de hele wereld hier naar toe. Menige “pinguïn” (zoals Amber jaren geleden de nonnen noemde.) wordt door ons gespot in allerlei kleuren gewaden en van all over The World.
Wij verlaten Vaticaanstad en lopen via smalle steegjes, mooie winkelstraten en een groot plein om aan te komen bij het Castel Sant ‘Angelo. Deze was oorspronkelijk gebouwd als mausoleum voor Keizer Hadrianus. Dit is dezelfde Keizer die een muur gebouwd heeft in Noord Engeland tussen Engeland en Schotland. Omdat hij de Schotten niet onder controle kon houden. Maar sinds de ondergang van het Romeinse rijk is het Castel gebruikt als gevangenis en fort. De ligging is vrij strategisch aan de rivier de Tiber. De voetgangersbrug Ponte Sant ‘Angelo overspant de Tiber juist voor het Castel. Het is een van de mooiste bruggen vanwege de engelen die aan beide zijde van de brug de wacht houden. Wij zijn weer aan “onze” kant van de rivier en hier zijn weer vele mooie dingen en kerken te bezoeken. Maar één moet ik wel weer apart benoemen. Het is het plein Piazza Navona vol met terrasjes, winkeltjes en een fontein. Maar ook veel straatartiesten, dus een gezellige boel. Het is ook een ovaalvormig plein omdat het gebouwd is op de resten van het atletiekstadion van een voormalige Keizer. Wij zien nog een kerk van binnen en besluiten dan de bus (nr.492) terug te nemen naar Ariana en Franco, ons toeristenbureau in ons eigen hotel. Ik begin mij steeds meer thuis te voelen hier. Een kopje koffie s’avonds of op elk ander moment is geen probleem en wordt snel uit de betere koffiemachine ingeschonken. Super.

Dag 7: - Dinsdag 23 mei 2017
Het is al weer dinsdag wat vliegt de tijd. Wij zijn blij wat meer dagen te hebben gepland voor Rome, dat is zeker nodig, er is zo veel te zien. Er zijn ook niet voor niets zo veel toeristen. Wel verbaasd mij dat de overheid vaak de boel bijna niet onderhoud, terwijl er toch veel geld moet binnenstromen bij de gemeente cq overheid. Parken worden niet gemaaid en het onkruid groeit weelderig.  Het zwerfvuil ligt op vele plekken tussen de pareltjes aan ruïnes en archeologische stekken, te wachten op…? Het is ook goed te zien dat er veel vluchtelingen hier zijn blijven hangen en zwerven rond. Veel daklozen slapen op straat of in de lege restaurant uitbouwtjes langs het trottoir. Gelukkig zijn er op veel plekken langs de trottoir watertaps, zodat één probleem voor hun is opgelost.
Wij nemen weer de metro lijn A en stappen nu uit bij “Barberini” omdat wandeling 1 hier start, wat een toeval!! Wij hoeven niet ver voor de eerste bezienswaardigheid. Direct b ij de metro uitgang is de kerk Santa Maria della Concezione. Er is ook een museum bij van Kapucijner monniken.  Buiten de normale dingen die je zo al in musea ziet zoals, kleding, gewoonten, gebruiken. Bijzondere monniken met speciale gaven is er ook een Crypt. Dit is een kelder vol met botten en skeletten, van ruim 4.000 monniken en pelgrims. Deze dateren vanuit de 16 en 17de eeuw en zijn zo gerangschikt dat het in vier kapellen geshowd kan worden. Het heeft iets lugubers maar ook wat bijzonders. Ik weet niet wat ik er van moet denken. Het wekt herinnering bij mij op van Cambodja van de gruwelen van Pol Pott. Eigenlijk is het walgelijk om te zien een wand vol met doodshoofden.  Er hangen ook volledige skeletten gehuld in monnik pijen. In de laatste kapel lees je hun boodschap: “Wat u bent, zijn wij geweest, wat wij zijn, zult u worden”.
Gauw door naar wat vrolijker de Fontana del Tritone. Op de Piazza Barberini staat deze fontein met vier dolfijnen die een schelp dragen. Door de trompetschelp spuit een krachtige straal water hoog de lucht in. De wijk is weer bezaaid met leuke straatjes, een genot om te zien en door heen te wandelen. Judith gaat weer uit lunchen met de nodige IJs en Chocolade. Zelf heb ik een sandwich gescoord met ham en kaas, is toch wat anders dan die Italiaanse keuken. Helaas werd ik wel flink opgelicht. Een kop koffie in een plastic beker voor drie maal de prijs als in de duurste galerij waar wij later in de middag zullen arriveren. Eigen schuld moet duidelijk eerst de prijs afspreken. Wij komen vandaag  belangrijke politieke gebouwen tegen, namelijk het parlementsgebouw en de Senaat. Uiteraard ook weer voorzien van militaire bescherming en ook lijfwachten met mooi pluimen op hun helm. Oké wij zijn toe aan een van de hoogtepunten voor vandaag de Fontana di Trevi. De fontein is niet alleen groot, wereldberoemd en voorzien van prachtige marmeren figuren zoals Neptunus tussen verschillende goden. Maar ook prachtig om te zien. Het is hier heel druk en dat resulteert in veel munten in het water. Want wensen om de geliefde te ontmoeten  en geluk af te dwingen is altijd mooi om uit te proberen. Het levert  950 miljoen euro per jaar op voor de goede doelen. De reeds eerder genoemde galerij Galleria Alberto Sordi valt in de categorie van de Bijenkorf. Er is alleen maar een begaande grond. In het midden een prachtige cafetaria met de heerlijkste koffie voor € 1,50 ,althans als je aan de bar blijft staan. Rondom de cafetaria zijn hele chique winkels gevestigd . Wij bezoeken verder nog enkele kerken, de een nog mooier dan de andere, voordat ik er weer een moet beschrijven de Sant’Ignazio di Loyola. Het maakt Judith niet uit, zij geniet elke keer weer als wij binnen gaan. Zij neemt namelijk plaats ergens achterin en geniet met haar blote voeten van de koude marmeren vloeren! Loyola is de stichter van de Jezuïeten orde en deze kerk is aan hem opgedragen. Na de fresco’s, beelden die voorzien werden van blad goud en de marmeren zuilen en vloeren etc.  was er geen geld meer voor de koepel. De architect loste het op met een beschildering die je de suggestie gaf dat het een volwaardige koepel is. De uitsmijter van vandaag is het Pantheon die al van voor de jaartelling dateert. In de eerste eeuw is deze tijdens een grote brand verwoest. En ja hoor in opdracht van weer dezelfde Keizer Hadrianus, is deze jaren later weer hersteld. Oorspronkelijk was het een Tempel maar later omgeturnd in een kerk. Ook werden er vele Romeinen in begraven waaronder enkele koningen van Italië. De koepel is vooral bijzonder het is een volmaakte cirkel en is een symbool voor de hemel. Al bijna twee duizend jaar oud en nog steeds in tact. Wij slenteren nog wat door en zien in de vele kleine zijstraatjes dat er vele ambachtslieden zoals houtbewerkers en meubelmakers zijn. Ook antiek kan je hier rijkelijk kopen, keus genoeg. Wij gaan nog wat drinken gelukkig zijn hier meerdere opties voor een leuke tent. Bus 492 was ons gisteren goed bevallen en dus nemen wij deze weer terug back home. Deze stopt zo goed als bij ons Hotel Stargate.

Dag 8: - Woensdag 24 mei 2017
Wij hebben al de wandelingen gemaakt er rest nog het eerste stuk van wandeling 4. Daarvoor hebben wij Bus H nodig om bij het begin te komen, vlakbij de brug naar Trastevere.  Wij moeten een klein stukje lopen naar het begin van de eerste straat. De Via Giulia en de Via di Monserrato zijn misschien wel de mooiste renaissance straten van de stad. De laatste straat eindigt bij de Franse ambassade. Het is de zoveelste ambassade al die wij tegenkomen hier in Rome. Wij vonden de Duitse Ambassade op de mooiste plek liggen, hoog op een heuvel met een prachtig uitzicht. Er zijn weer bijzondere kleine winkeltjes met heel aparte activiteiten, zo zagen wij een gelegenheid waar "privé" les gegeven werd om gips figuren te maken. Net achter de ambassade ligt het Campo de Fiori een pleintje vol met marktkramen. Bloemen. groenten, fruit, kruiden en allerlei andere snuisterijen. De kerken noem ik vandaag niet meer op, ook al waren er enkele die mooi waren. Wij komen bij Largo di Torre Argentina ook wel genoemd Area Sacra dell’Argentina. Wij zijn hier al tweemaal met de bus 492 voorbij gereden. Het is weer een bouwput vol met zuilen en restanten van vier tempels. Pas de vorige eeuw is deze plek ontdekt. Gek hoor al die oude meuk. Wij moeten enkele straten oversteken. Over het verkeer wordt ook veel geschreven maar wij hebben niets te klagen. Zij stoppen netjes als je op zebrapaden, maar ook elders oversteekt. Zij rijden dan wel achter of voor je langs maar dat went snel. Parkeren is wel een groot probleem, plekken te kort . Maar de Romein kan gelukkig zijn auto overal kwijt, waarbij het niet vreemd is als hij of zij de voor- of achterliggende auto wat verplaatst daarbij. Daarbij rijden er veel Smart’s en/of andere kleine auto’s rond dat scheelt. Dat doet mij gelijk nog even herinneren aan de opmerking van Judith, toen wij net waren aangekomen. Het viel  Judith op dat zij veel  auto’s zag met de letter I op de kentekenplaat. Waardoor zij zei: "Er zijn veel auto’s uit Ierland hier"!! Wij hebben de Piazza Mattei bereikt met de Fontana delle Tartarughe. Deze fontein bestaat uit schildpadden en heeft zijn eigen muntjes visser. Veel werk heeft hij niet omdat het water leeg is. Heb geen idee of hij alles al leeg gevist heeft..... Ik heb hem maar twee muntjes van vijftig eurocent gegeven. Wij bereiken de joodse wijk, nog steeds heet deze de "getto". Er zijn vele kosher restaurants en winkeltjes met vele mensen met keppeltjes op. De synagoge is tegenwoordig een school. Er is een paus geweest die de joden verplichte om in de getto te blijven. Het moet niet gekker worden. De écht Romeins-Joodse keuken is hier specifiek, omdat het getto eeuwenlang arm en ommuurd was. Julius Caesar begon met de bouw van het Teatro di Marcello een van de grootste theaters uit Rome. Er zijn nooit gladiatorengevechten of andere wedstrijden gehouden. Er wordt nu het een en ander gerestaureerd. Wij nemen een late lunch en constateren weer dat Rome over het algemeen niet zo duur is, behalve op de top toeristische plekken. Eten en drinken is goedkoper dan in Nederland. Wij zijn vroeg terug in ons hotel. Judith heeft net Ariana gemist die zo juist vertrokken is. Morgenvroeg vliegt Judith terug naar Nederland. Saskia heeft een lezing in Paradiso, het klapstuk van haar project in opdracht van het Ministerie van Buitenlandse Zaken.
Vanavond speelt Ajax dus moet ik op tijd in de kroeg zijn om een plekje te veroveren.

Dag 9: - Donderdag 25 mei 2017
Ik ben met Judith meegelopen naar de shuttle om half zeven. Zij is vertrokken en ik heb nog zo'n tien uur alvorens ik ook vertrek. Nadat ik de tas ingepakt hebt, inclusief de twee leren jassen, kan ik ook op pad.
In overleg met Ariana kies ik voor de Catacombe San Callisto. Daarvoor moet ik met de metro naar "Coloseo" en daarna door met bus 118. De doolhofachtige Romeinse Catacomben, die deels begraafplaats waren en deels een toevluchtsoord voor de vervolgde christenen van het oude Rome. San Callisto hoort tot de grootste en beroemdste Romeinse catacomben. Ze bestaan uit gangen op vijf verschillende niveaus en hebben een oppervlakte van ongeveer 15 hectare, waar zich maar liefst een half miljoen tomben bevinden. Het zijn de oudste en best bewaarde catacomben. Aan het einde van de vervolgingen van de christenen werden de Catacomben heiligdommen, waar pelgrims vanuit het hele Romeinse rijk samenkwamen. Enkele pausen zijn hier ook begraven. De gangen zijn heel nauw en de crypten zijn leeg, de botten zijn overgebracht naar kerken in Rome.  In de vulkanische bodem kon men redelijk gemakkelijk de gangen en crypten uitgraven. De rondleiding was niet zo lang maar best interessant.
Verder had ik vandaag ook tijd om de omgeving maar ook het Monument zelf voor Vittorio Emanuele goed te bekijken. Wij zijn de hele week hier langs gereden en ook vanuit alle hoeken van de stad was er altijd wel een plekje in de buurt van waaraf je een uitzicht had op het Monument. Het is een mausoleum.  De twee fonteinen symboliseren de Adriatische en de Tyrreense zeeën die Italië begrenzen. Twee bronzen beeldhouwwerken van gevleugelde strijdwagens staan bovenop het monument. Er is ruim 26 jaar aan gewerkt en was begin 19de eeuw klaar. Rechts van het Monument ben ik nog de trappen opgelopen om de Santa Maria in Aracoeli Church te zien van binnen. Deze bevindt zich bovenaan de bredere trappen, die men dient te beklimmen om op het Piazza del Campidoglio te komen. Het is waarschijnlijk de kerk in Rome die het meest centraal ligt. Vanwege de schoonheid en de pittoreske ligging is het ook een gewilde plek voor huwelijken.
Genoeg gezien ja, uitgekeken nee. Maar voor nu tevreden back home. Ariane had de koffie al klaar staan. Nog even aan het verslag gewerkt alvorens ik naar de shuttle ben gegaan, Judith achterna naar huis.

Einde van onze city trip Rome.