2015 - 08 (3) ZUID AFRIKA - SWAZILAND IS EEN “APART” LAND BINNEN ZUID AFRIKA.

Het is een dag zoals je niet van te voren kan plannen. Geheel onverwachts hebben wij onze “suite” met uitzicht op een fantastische tuin vanmorgen verlaten. Toen wij wakker werden, met uitzicht vanuit ons bed over de glooiende hellingen van de Ezulwini Valley achter onze slaapkamer, regende het lichtjes. Dit kleine koningrijk Swaziland is onafhankelijk sinds 1968 en heeft één bevolking de Swazi People. Zij bestaan uit één enkele etnische groep mensen van verschillende clans. (zoals in Schotland). De bevolking is heel anders dan in Zuid Afrika, zij zijn warm, vriendelijk, goedlachs en behulpzaam.

Wij hebben gehoord van het speciale jaarlijkse festival “The Reed Dance”  wat over een paar dagen gaat plaatsvinden en hebben daarom onze plannen gewijzigd. Om dit mee te maken zullen wij nu eerst naar het Hlane NP in het noorden van Swaziland en naar de kust St. Lucia in KwaZulu Natal gaan. Wij komen hier op het hoogtepunt van dit festival weer terug. Dit alles speelt zich af in deze dezelfde Ezulwini Valley, bijgenaamd als “the Valley from Heaven”. Het feest is een traditie waarbij honderden ongetrouwde maagden riet komen brengen om het huis van de Queen’s Mother te repareren. Verder heeft de koning dan alle gelegenheid om een nieuwe bruid uit te zoeken.

Helaas kunnen wij onze “suite”niet opnieuw boeken voor over een paar dagen. Bovendien zijn de andere kamers allemaal ruim tweemaal zo duur en verbonden aan allerlei bijkomende extra’s, die wij niet zien zitten. Enigszins teleurgesteld verlaten wij deze Backpacker. Een andere betaalbare keus is niet zo makkelijk te vinden. Wij hebben nog gelegenheid om langs een andere Backpacker te rijden. Wij weten niet het huisnummer van de Backpacker en wij vragen het een bewoner langs de weg. Volgens haar is hij een stukje verder op, helaas kunnen wij het niet vinden. Als wij terugrijden stoppen wij weer bij deze dame. Zij vertelde nu dat het best mogelijk is dat deze gesloten is, waarop ik zei dan komen wij bij u slapen. Dit bleek een schot in de roos. Geheel overbluft en enthousiast vroeg zei: “Are you sure” Wat blijkt haar huis, waar wij meteen mee naar binnen werden getrokken, is door haar drie dochters verlaten en zij loopt al enige tijd te denken een B&B te beginnen. Wij wisselen telefoonnummers uit en hebben zodoende een verblijf en gids voor volgende week geregeld.

Nog op tijd komen wij aan in het Cultural Village om de traditionele dans mee te maken die om kwart over elf gepland staat. Wij waren vooraf wat huivering maar de dans was zeer interessant om te zien en ook de wandeling door het dorp, met een heel enthousiaste gids, was de moeite waard. Zij vertelde veel over de historie en tradities van weleer. Een van verhalen was dat de mannen een speciale omheining hadden om marihuana te roken er was dus toen al een koffieshop blijkt nu. Hierna vertrekken wij naar het noorden het is 100 km verder op. De N3 brengt ons daar bijna helemaal naar toe volgens de kaart.  De N3 wordt alsmaar minder en smaller, hier in het noorden lijkt het wel wat armer te zijn. Vanuit het niets is er een nieuwe vierbaansweg met middenberm vermoedelijk een Tolweg. Onze T&T wil dat wij omkeren, er staat een lifter, in een opwelling stop ik om hem mee te nemen. Het blijkt een jonge jager te zijn van 20 jaar gehuld in een antilope vel en bewapend met een knuppel. Hij is ook op weg naar het Hlane NP. Wat blijkt er zal de komende dagen een speciale jacht zijn in dit park met de Koning van Swaziland. Wij halen wel de krenten uit de pap omdat dit maar om de paar jaar plaatsvindt. Onze knappe lifter weet de weg zegt hij. De mooie nieuwe weg is nog niet af er wordt nog flink aan gewerkt. Wij nemen de een na de andere omleiding. Na ruim een half uur zijn wij op de plaats van bestemming, van de jager blijkt al snel!!  Wij zijn helaas aan de andere kant van het NP, de ingang waar wij moeten zijn is nog een stuk doorrijden. Er is overal politie en het wemelt er van de jonge aspirant jagers gehuld in hun traditionele kledij. Wij mogen de kortste weg door het park naar de ingang niet in, omdat de koning daar ergens rondhangt. Een politieman verteld ons het alternatief. Driekwartier later bereiken wij ons doel. Wij hebben vele km omgereden door suikerrietvelden, weer eens wat anders dan tomatenplantages en waren bijna verdwaald daar.

De accommodatie in het park is volgeboekt maar gelukkig hebben wij een tent bij ons. Het is een bijzonder park de waterhole is onverlicht, er is nl geen elektriciteit hier in het verre noorden…… s’ Nachts horen wij het gebrul van de leeuwen bijna permanent met gevolg een bijzondere sfeer rond het kampvuur. Er zijn de volgende morgen drie neushoorns en een nijlpaard bij het water. Wij maken een eigen gamedrive door het park in de ochtend, die levert ons een twintig tal impala’s op en ‘n doorn in onze voorband met als gevolg een lekke band. Het park is opgedeeld in verschillende delen. Het deel waar de leeuwen zijn is alleen te bezoeken met terreinwagens van de Lodge. Het is zeker de moeite waard die te boeken. Bij een groep van drie leeuwinnen, twee jongen en een jonge leeuw hebben wij bijna een uur rondgehangen, veilig achterin de 4x4. Heerlijk rustig met maar één andere auto van de Lodge, is dit uniek te noemen.

Vanmorgen vertrokken naar de kust Saint Lucia nadat de band is gerepareerd en vervangen.