2018 - 02 (2) MEXICO - OP ZOEK NAAR HET ECHTE MEXICO.

Nadat wij onze huurauto hebben opgehaald verlaten wij de stad Merida op weg naar de kust. “Manuel” onze golf had betere tijden gekend. De kilometerteller deed het niet meer en er waren de nodige beschadigen her en der rondom zijn lijf. Maar dat maakte het voor ons een stuk makkelijker, wij konden niet te hard rijden en een krasje meer maakte niet uit.
Onze eerste bestemming was Progreso. Dit kustplaatsje is ook een van de plekken waar veel Amerikanen hun winter voor ontvluchten. Wij werden er niet warm van. Allereerst was duidelijk dat dit dorp zijn hoogtijd dagen gehad heeft. De wegen rondom het dorp waren slecht en de armoede straalde er vanaf. Nadat wij onze auto geparkeerd hadden vlakbij de boulevard gingen wij lopend op onderzoek uit. Er stopte een in elkaar geflanste soort open vrachtwagen die moest doorgaan voor een toeristen bus die ter plaatse een rondleiding geeft. Wij stapte in en waren er klaar voor. Er zaten nog een stuk of vijf Amerikanen in, die allengs al vrij snel uitstapte. Wij waren de enige overgebleven passagiers. De man had een kleine megafoon en was heel enthousiast. Hij kende ook duidelijk het hele dorp. Het was heel hilarische wij kregen te horen waar de plaatselijke supermarkt was en wie de eigenaar van het restaurant is. Ook vernamen wij dat er bars al lang gesloten waren. Toen wij langs het strand reden zagen wij er een  “ouder” echtpaar zitten te lezen op een eigen meegebrachte strandstoel. Wij werden voorzien van de nodige informatie omtrent dit echtpaar. Zij zitten hier elke dag………. Gelukkig konden wij er na z’n half uurtje uit toen wij terug waren bij onze eigen auto!! Wij zijn snel vertrokken. Nou ja snel wij waren op weg naar Celestun. Volgens de jonge dames van de VVV in opleiding in Merida, kon dat door langs de kust door te rijden. Nou wij kwamen bedrogen uit dat ging dus niet lukken. Na een klein uur op steeds kleinere weggetjes te rijden was het op. Wij moesten terug voor een groot stuk naar Merida. Het bleek nog best een stuk rijden naar Celestun en de binnenweg was bezaaid met de nodige drempels om het verkeer af te remmen. Dit is overigens overal hier in Mexico tot nog toe. Het was al over vieren toen wij arriveerden in Celestun. Hier kan je een boottocht maken door en langs de mangroven. Met als hoogtepunt de flamingo’s die hier in grote getale aanwezig moeten zijn. Nou dat viel wat tegen de dag was duidelijk ten einde voor deze beesten omdat toen wij aan kwamen varen vlogen de laatste stuk of 40 prachtig roze/rood gekleurde beesten er vandoor. Waar naar toe??
Wij konden gelukkig nog genieten van een eiland vol met Pelikanen, reigers en wat andere kleinere vogelsoorten. Daarna een tochtje door de mangrove. De flamingo’s hebben hun roze kleur niet te danken aan de plankton zoals dat in Oost Afrika het geval is. Maar aan de rode wortels van de mangrove planten. Toch enigszins teleurgesteld reden wij terug naar Merida.

Tijd voor ons volgende Maya avontuur Uxmal zo’n 60 km ten zuiden van Merida. Wij rijden er met een 2de klas bus naar toe dat betekend veel stoppen en een tocht van bijna twee uur. Rond het middag uur komen wij aan in Uxmal. Wij hebben één overnachting geboekt hier direct bij de ingang. Onze kamer is nog niet klaar en ligt in een bijgebouw van een luxe haciënda. Wij mogen gebruik maken van de faciliteiten en genieten eerst van het luxe zwembad in de prachtig aangelegde tuin.  Er is ook een chocolade museum hier aanwezig. Voordat wij naar de Maya ruïne site gaan lopen wij daar nog even doorheen.  Blijkt erg interessant te zijn, maar ook de warme maar zeker de koude chocolademelk smaakt uitstekend.
Daarna naar de ingang. Het is heel rustig wat een verschil met Chichen-Itza. Met ongeveer 25.000 inwoners was Uxmal een belangrijke landbouw- en handelsstad. Deze stad kende haar bloeitijd in de late periode van de Maya geschiedenis, tussen het jaar 700 en 1000. Het opvallendste bouwwerk in Uxmal is de Piramide van de Tovenaar. In tegenstelling tot veel andere piramides zijn de lagen van deze piramide ovaal en niet rechthoekig of vierkant. Verder zijn er nog te zien het Huis van de Schildpadden, het Paleis van de Gouverneur en het Nonnenklooster. Dit laatste gebouw was niet echt een klooster, maar werd zo genoemd door de Spaanse stichters van Uxmal. Het vierkante gebouw telt 74 kleine kamers.
Als wij ons weer melden bij de receptie van de haciënda worden wij naar een zeer luxe kamer gebracht. Wij verbazen ons uiteraard maar zeggen niets. Wij genieten van de weelde en hebben een uitstekend nacht daar.

Campeche onze volgende stop is van een heel andere kaliber. Er zijn vele straten opengebroken maar als wij uiteindelijk arriveren blijken wij een heel leuke backpacker te hebben geboekt in het historische centrum. Campeche is de hoofdstad van de gelijknamige staat. Spaanse kolonisten stichtten Campeche op de plek van een oude Maya plaats halverwege de zestiende eeuw. De stad groeide uit tot een belangrijke handelspost en werd regelmatig aangevallen door piraten. Aan het einde van de zeventiende eeuw bouwden de inwoners van Campeche een drieënhalve meter dikke verdedigingsmuur, om hun stad te beschermen tegen de piratenaanvallen. Een groot deel van de stadsmuur staat nog overeind. Zodra je de stadsmuur binnenloopt wordt je omgeven door de felgekleurde koloniale gebouwen, oude forten en kathedralen welke goed bewaard zijn gebleven. Wij slenteren door de smalle straatjes van deze historische binnenstad, die sinds 1999 op de Wereld erfgoedlijst van UNESCO staat. Sindsdien zijn veel van de oude koloniale gebouwen gerestaureerd en van een likje gekleurde verf voorzien. Onze receptionist is heel verbaast dat wij niet speciaal voor carnaval zijn gekomen. Wij horen dan ook nu pas dat er vanavond een carnavalsoptocht op de boulevard zal zijn. Nou dat is dan mooi meegenomen. Sven & Melody in Rio wij bekijken het dus in Campeche. Het is al een drukte van jewelste als wij om half zes daar naar toe gaan. Zeven uur i.p.v. zes uur zien wij de eerste praalwagens aankomen. Wij hebben houten zitjes gekocht gelukkig konden wij onze billen daar een plezier mee doen, al hoewel deze best hard zaten. Wij hebben de lange zit overleeft. Wij konden het goed zien, maar eigenlijk was het heel bijzonder en viel het een beetje tegen. Wij hebben weinig of geen knappe Mexicaanse jonge vrouwen of mannen gezien. Er waren veel travestieten en weelderig uitgedijde dames en heren te zien, die op de weinig aanwezige samba geluiden in beweging kwamen.
De volgende avond was eigenlijk veel interessanter. Op de plaza was live Music en om precies acht uur was er een lichtshow op de muren van het stadhuis die de historie van de stad uitbeelden. Het was een prachtig gezicht en gaf de toch al magische stad een extra sprookjesachtig tintje.

Wij nemen de nachtbus van Campeche naar Palenque. De dagbussen zijn vol en anders moeten wij een dag wachten. Onze bus vertrekt om 00.30 uur. Wij maken nog wat gebruik van de keuken in ons backpacker alvorens de taxi voorrijd.
Het is een luxe bus en de rit zal 6 uur duren maar dat werd iets minder. Wij kwamen s’ morgens om net over zes uur aan in Palenque. Met een taxi naar ons hostel. Bij aankomst troffen wij een nachtportier. Hij verwachtte ons niet en bracht ons naar een kamer. Wij hadden wel al wat geslapen in de bus maar een paar uur extra in een bed is altijd lekker. Als wij zo tegen 10 uur gaan kijken voor wat ontbijt blijkt dat er helemaal niemand is. In het restaurant vinden wij alle stoelen op z’n kop op de tafels. Gelukkig zit er wel iemand in een kantoortje. Hij lijkt lichtelijk verbaasd ons te zien. Booking.com heeft ons een plek aangeboden die alleen in het weekend open is. Wij trekken het bed recht en cancellen onze boeking en vertrekken. Douche en bed waren overigens van goede kwaliteit. Geheel tevreden arriveren wij op onze nieuwe locatie. Wij besluiten het vandaag wat rustig aan te doen en pas morgen naar de Maya ruines te gaan.
Palenque ligt midden in de jungle en is van middelmatige grootte, vergelijkbaar met Copan in Honduras en Tikal in Guatemala. In 2005 was er ongeveer 2,5 km2 van de stad blootgelegd. Men schat dat dit nog geen 10% is van de totale oppervlakte die Palenque ooit bestreek. De rest van het gebied, dat waarschijnlijk nog meer dan duizend gebouwen en andere constructies bevat, ligt nog verborgen in het oerwoud.
De belangrijkste ruïne is: De Tempel van de Inscripties. Tevens de tempel die ook ooit op de voorkant van de Lonely Planet van Mexico stond. Toch zijn ook de omliggende bouwwerken die het bekijken waard zijn. Het mooie van Palenque is dat je vele ruines mag beklimmen en gewoon naar boven kunt lopen. Wij doen dat ook bijvoorbeeld bij de Tempel van de Zon en bij de Tempel van het Kruis. Boven zijn nog mooie tekeningen terug te vinden.

Dit waren de laatste Maya ruines die wij bezoeken in Mexico. Judith had haar huiswerk goed gedaan en een mix van verschillende sites uitgezocht. Zoals Tulum aan de kust, Chichen-Itza als de grootste en bekendste, Uxmal de oudste en Palenque in de Jungle. Mijn algemene ontwikkeling is weer toegenomen met Maya gewoonten en gebruiken. Wat is het waard?

Wij verlaten de jungle en reizen af naar het zuiden de bergen tegemoet. Onze eerste klas bus moet vanwege de bergconstructies een heel stuk omrijden. De directe weg is te riskant door de haarspeldbochten en de stijging en daling door overigens volgens zeggen een prachtig natuur. Maar ook wij maken een prachtige rit. Wij verlaten de staat Chiapas en rijden via de staat Tabasco en later weer terug naar Chiapas. De rit is ruim 450 km en wij doen er de hele dag over, wij zitten 9 uur in de bus. Maar wat een verschil, nu is het landschap eerst nog vrij vlak met vele open uitzichten over landerijen met koeien. Wij moeten zelfs stoppen om een kudde koeien, onderbegeleiding van echte cowboys te paard met lasso, te laten passeren. Er wordt veel fruit langs de weg verkocht en er zijn veel kassen met bloemen. Een welvarende streek dus. De vegetatie is ook interessant veel verschillende soorten bomen en struiken en regelmatig palmbomen voor de broodnodige kokosnoten. Het is een genot om te aanschouwen. Als wij ver in de middag Chiapas weer bereiken gaan wij al snel het berggebied in.  Wij passeren een van de grootste steden van Mexico Tuxtla en vandaar wordt het berglandschap een plaatje de valleien en de uitzichten zijn wonderschoon. Het wordt wel meteen veel kouder. Onze Posada del Abuelito is een van de betere. Heerlijk bruin brood. De straten van San Christobal de las Cases zijn smal vol met auto’s. Wij zitten in het historische centrum en daar is het gezellig druk met de nodige pubs en restaurants. Helaas begon het ook nog te regenen.

Het stadje is zeer de moeite waard, vele markten en ook de centrale markt is interessant, vanwege de vele inheemse bevolkingen die in hun traditionele klederdracht allerlei artikelen verkopen of zelf de nodige inkopen doen. Wij hebben een collectivo genomen om naar San Juan Chamula te gaan. Dit ligt zo’n half uur rijden buiten de stad, waardoor wij een tour kregen door de stad. Chamula is een klein dorpje vol met inheemse bevolking. De straten en pleinen zijn bestraat met een mooi patroon van verschillende kleuren. Maar de kerk was het meest aparte wat ik ooit gezien heb. Het is een mix van het Katholieke geloof en het Traditionele geloof van de inheemse bevolking.  De kerk vloer ligt bezaaid met naalden van een pinetree. Er zijn geen banken of altaren aanwezig. Overal branden er kaarsen op de vloer. De Sjamaan begeleidt meerdere zieken die komen voor onderzoek en genezing. De kaarsen mogen niet uitgaan dat is een slecht voorteken. Verder is er een kip of haan bijbetrokken, Deze speelt een belangrijke rol in het ritueel. De sjamaan voelt verschillende malen de pols en controleert de hartslag. Er zijn geen kerkbanken maar aan de zijkant zijn er beelden van allerlei apostelen en heiligen. Aangezien zij weinig zichtbare hulp kregen van deze katholieke beelden werden deze regelmatig omgedraaid, dit is nu niet meer toegestaan maar worden wel vaak voor anderen  verwisseld.
Wij zijn hier helaas net een dag te laat. Het is een aantal dagen i.v.m. carnaval een festival geweest en gisteren liepen er bv nog 30 stieren rondom de plaza.  Jammer dat hebben wij gemist.

Wij gaan niet al te laat naar bed omdat wij morgen Mexico gaan verlaten en de grens overgaan naar Guatemala.