2017 – 03 (2) ECUADOR - AMAZONE JUNGLE TRACKING.

18. Cuyabeno Nat. Res. jungle trip ( 235 meter.) – Jamu Lodge

Dag 1:
Gisterenavond speelde Ecuador tegen Paraguay voor de voorronde van de wereldkampioenschap voetbal in Rusland in 2018. Zal het komen omdat Ecuador heeft verloren dat de zon verdwenen is?? Het is wel even een tegenvaller het regende de hele tijd toen wij met een minibus Lago Agrio (Nueva Loya.) uitreden op weg naar de jungle.  Deze tocht duurde twee uur. Het is wel verontrustend te zien dat de oliemaatschappijen de laatste decennia zo veel hebben vernield in de longen van de wereld. Er is veel gekapt om de olie te kunnen oppompen en te transporteren. Er lopen pijpleidingen langs de weg die al bijna niet meer te zien zijn omdat de natuur deze weer probeert te overwoekeren. Inmiddels zijn er vele kleine dorpjes  ontstaan met de nodige kleinschalige landbouw en/of veeteelt, doormiddel van het in het bezit hebben van wat koeien.  De weg is het eerste stuk goed te noemen, enkele potholes zijn gevuld met wat grind maar het tweede deel is erbarmelijk. Dus waarschijnlijk toch Chinese makelarij. Het moet ook haast wel want Ecuador schijnt trouwens een kolossale schuld te hebben bij China. Dit gebied was enkele jaren geleden nog niet veilig vanwege de Farc,  die vanuit Colombia de grens over waren getrokken. De goden zijn ons toch nog goed gezind want zodra wij moesten overstappen in een grote gemotoriseerde kano om het tweede deel naar onze Lodge te overbruggen werd het droog. Deze tocht duurde ook even ruim twee uur wat een mooie tocht echt dwars door de jungle. Aan beide zijde van de kronkelend rivier was het dichte begroeiing. Wij zagen al meteen de nodige vogels en apen.  De bootsman laveerde de kano met bijzonder gemak langs allerlei obstakels in het water zoals omgevallen bomen, grote keien en overige natuurlijke materialen. Een mooi begin van deze tocht van vijf dagen hier. De Lodge zelf ligt volledig in de jungle en van hieruit gaan wij diverse tochten maken.
Een trip laat in de middag op zoek naar de Amazone dolfijn. Er zijn meerdere soorten, ik heb geen idee hoe zij het hebben geregeld maar wij hebben een soort gevonden, de “Pink Back Dolfin” de grootste soort hier. Zij springen niet uit het water omdat zij een andere wervelkolom hebben om behendig tussen de amazone begroeiingen heen te kunnen zwemmen. Op een kruising waar de rivier zich in meerdere richting verdeeld zagen wij hem of haar. Omdat de dolfijn op en neer zwom konden wij hem verschillende malen zien boven komen. Daarna door naar een grote verbreding van de rivier, een groot meer daar waar het minder diep is, zo’n vijf meter, daar konden wij veilig zwemmen. Er zijn daar volgens zeggen geen kaaimannen en of anaconda slangen, de op een na grootste soort in de wereld. Het water zelf was best warm te noemen. Lekker om wat verkoeling te hebben zo op het einde van de eerste dag. Lekker gezwommen en een ervaring rijker om weer in de boot te komen.

Dag 2:
Vanmorgen werden wij niet wakker van kraaiende hanen maar van brullende brulapen. Een indrukwekkend geluid. Tijdens ons ontbijt zagen wij onze eerste toekan. Wat een begin van de dag. Onze groep begint af te brokkelen het Argentijnse stel vertrekt. Vandaag staat er een boottocht op het programma op zoek naar alles wat beweegt. Langzaam vaarde wij door de jungle wat een genot om de groene begroeiing, die als maar verschillend is, langs je heen te zien glijden. Ronald onze gids is een uitstekende, hij ziet enorm veel , al snel ziet hij een luiaard hoog boven in een boom. De verrekijker geeft hem gelijk, foto’s nemen met de smartphone kan ik vergeten.  De zon schijn op het water wat de weerspiegeling alleen maar doet toenemen. De rust om je heen , het zicht op de diverse vogelsoorten en het lichte geluid van de motor van de boot doet je wanen in het paradijs, denk ik….. Wat zijn wij blij nu al deze tocht te hebben geboekt. Ronald maakt van de ingrediënten een prachtige hoofdschotel. Achtereenvolgens zien wij diverse soorten aapjes o.a. de “tamarin monkey” een klein zwart aapje met een witte mond , tweemaal een anaconda van zeer dichtbij, zeer uitzonderlijk. Beide lagen in de zon op een struik vlak boven het water. Hij heeft ongelofelijke goede ogen en komt zeer vakkundig over. Verder weet hij ook veel over de dieren te vertellen. Wij stoppen bij een mierennest met daar boven een wespennest. Niets bijzonders zou je zeggen, nou dat maakte hij er wel van. Hij vertelde dat deze beide soorten elkaar beschermde en elkaar verdedigde. Op zijn commando moesten wij “Marsh” roepen zo luid mogelijk. Vervolgens hoorden wij de bijen reageren met een marcherend geluid, wat prachtig om te horen. Wij passeren diverse andere lodges. Na ruim twee uur varen kwamen wij aan bij een dorp van Shione bevolking. Wij hebben met Ronald eerst rondgelopen, waarbij hij ons rondom een huis een walhalla aan fruitbomen liet zien en proeven. O.a. guava’s, mandarijnen, citroenen, cacaobonen,  pompelmoes en twee andere citrussoorten waarvan ik de naam niet meer weet. Vervolgens maakte wij kennis met het echtpaar van dat huis, die in hun jeugd nog midden in de jungle woonde. Hij wilde laten zien hoe zij daar overleefde. Het fruit had ons al aardig overtuigd maar de klap op de vuurpijl kwam nog. Wij liepen zo’n tien minuten met hun mee achter het huis, midden door een rijstveld,  op zoek naar de Yucca trees. Deze hebben zij gekapt en vervolgens hebben wij de stronk uit de grond getrokken. De wortels bestonden uit grote ovaal achtige klompen. Deze hebben wij gepeld zodat je de witte binnenkant overhield. Vervolgens in het kort hebben wij die geraspt en met een bijzondere techniek in een sisalmat ontdaan van het vocht. De droge meel werd gezeefd en toen was deze klaar om te bakken. Het resultaat loog er niet om. Inmiddels had Ronald een tonijnsalade gemaakt, dit tezamen met de witte gebakken ronde schijf was een traktatie. In hetzelfde dorp brachten wij ook nog een bezoek bij de Shaman. Dit is een van de dorp leiders van de Shione bevolking.  Deze hebben het aanzien van de bevolking en kunnen geraadpleegd worden bij allerlei (medische) problemen. Hij kan hen dan genezen door gebruik van zegening, handoplegging en toe zingen van gebeden daarbij gebruikt hij ook nog geneeskundige kruiden. Wel heeft hij daarbij zelf een drankje “ajawaska” nodig om in tranche te komen zodat hij kan binnendringen in het lichaam van de patiënt om hem de kracht te geven tot genezing. Gek genoeg kunnen er meerdere Shamans zijn binnen een gemeenschap. Wij hebben via de vertaling van Ronald met hem enige tijd zitten praten en  wij kwamen tot de conclusie dat hij een aardige “normale” man was met humor en zich niet gedroeg alsof hij boven de mensheid stond.
Wij kwamen om vijf uur terug in de Lodge en vertrokken om kwart over zes weer voor onze volgende excursie. Dit maal stond op het programma op zoek naar kaaimannen. Allereerst vaarden wij weer naar het meer en wachten tot het helemaal donker was. In de verte begon het te onweren. De bliksem verlichte de hemel en maakte van het groen van de jungle een mooi schouwspel. Vlak boven ons was nog een mooie sterrenhemel.  Zodra Ronald het donker genoeg vond vaarden wij naar de kant en in een mum van tijd had hij zijn eerste kaaiman al te pakken. Een flinke jongen van zo’n 2 á 2,5 meter lang. Het gekke was dat Ronald door geluiden te maken en wat met het water te rommelen de kaaiman op zijn gemak stelde en deze bleef waar hij was. Als een waar fotomodel liet hij zich van alle kanten fotograferen. Het lukte hem om nog twee exemplaren te scoren. Terug naar de Lodge voor ons diner.

Dag 3:
Om half zes ging te wekker. Een ochtend tocht per motor kano op zoek naar vogels was onze volgende uitdaging. Ik vind het verbazingwekkend hoe goed geluimd Ronald telkens is. Verder valt mij op de wisselwerking met zijn “driver” zoals hij zijn bootsman zelf noemt. Hij hoeft maar een paar handgebaren te geven en zij begrijpen elkaar. Hij heeft ook duidelijk respect voor hem terecht. Wij zien twee stinky turkeys. Een koppel met een paar prachtige veren in de staart. Ronald vertelde een mooi verhaal van deze beesten. Zij worden geboren met klauwen en niet met vleugels, zoals pre historische beesten. Zij bewegen zich voor een korte tijd voort als een soort krauwel over de takken. Vrij snel veranderen deze klauwen in vleugels. Verder verteren zij hun vegetarisch eten met behulp van meerdere magen net als koeien, maar dan moeten zij het doen met de helft aantal nl. vier magen. Dat is ook de reden dat zij stinken. Even later zien wij de flying monkey. Een soort zwarte aapje die groter lijkt door zijn dichte vacht. Ronald maakt voor mij een foto met behulp van zijn verrekijker.  Wij zien niet veel vogels echt , wel de nodige verschillende soorten Kingfisher, maar die vliegen snel voorbij. Ronald laat de boot stil liggen en de motor uit en laat ons een minuut met de ogen dicht tellen hoeveel verschillende vogelgeluiden wij horen. Ik kom tot vier en de meeste andere op zes á zeven, Ronald telde er 16……….Wij zagen nog een Flycatcher en ook deze heeft Ronald voor mij en andere vastgelegd per verrekijker. Terug voor ons ontbijt en vertrek van drie van onze groep, een Frans stel  en Nicole uit Australiè..
Om half tien staat ons volgende programma punt al weer te wachten. Wij zijn met z’n vieren over en sluiten ons aan voor deze activiteit bij een andere groep. Het wordt een wandeling door de jungle. Daro is onze gids en is even enthousiast als Ronald en verteld vele interessante eigenschappen van diverse planten en bomen. Hij laat ons ook “genieten” van de jungle sigaret. Het eerste traject gaat nog over een redelijk droog pad. Maar het deert ons niet omdat wij allemaal laarzen aan hebben. Heel goed verzorgt allemaal, ik heb volledige nieuwe dus nog schoon en droog van binnen. Het laatste deel gaat door een moerasgebied, grote hilariteit. Vele laarzen lopen vol met modder, geluk de onze niet. Het begint te regenen maar onder de bomen hebben wij daar weinig last van. Als wij uiteindelijk weer bij de boot terug zijn is het gelukkig weer droog. Van hier moesten wij peddelen terug naar de Lodge. Het is een heel eind. Toen wij het meer over waren en weer terug waren binnen de begroeiing aan beide zijden van de rivier lag daar onze motorboot als verrassing te wachten.  Wij waren pas tegen twee uur terug voor de lunch.
Daarna eindelijk een paar uur rust…….
Om kwart over vijf vertrek voor de night walk. Wat hebben wij een mazzel met het weer. Het miezert wel een heel klein beetje voor even maar door de grote regencape merken wij dit amper. In afwachting van de complete duisternis varen wij heel langzaam langs wat mooie kleine eilandjes met de mooiste begroeiingen.  Zodra wij aan land zijn is het  ook echt donker. Er is geen maan maar als die er wel zou zijn dan had die ook geen invloed gehad onder het bladerdak. Wij zijn weer met z’n vieren en met Ronald. Het Franse stel waren wat angstig, vooral het meisje had angst voor alles wat beweegt en in het bijzonder spinnen. Laat dat nou de hoofdmoot worden tijdens de wandeling. Maar de beesten die wij zagen werden allemaal door Ronald voor mij gefotografeerd. Hij doet dat met een nauwkeurigheid en klasse dat ik de mooiste foto’s overhoud. Een slang de “False Coral”, een sprinkhaan de “Amazone Lobster”, een pad de “Cane Toad”, een blad vol met mieren, een “Neushoorn” kever en verder vele spinnen zoals gezegd o.a. de “Terantela” en de “Scorpio” spider. De anderhalf uur zijn zo om en daarna terug naar de Lodge in aardedonker. Onze driver vaarde met een ongelofelijke snelle vaart terug. Heel af en toe scheen Ronald naar de zijkant maar verder onvoorstelbaar dat hem dat zo goed afging.

Dag 4:
Onze laatste Franse koppel vertrekt en wij zijn alléén over. Voor ons staat er verbazingwekkend ook een programma gepland. Wij gaan vandaag op weg met een kleine boot en zullen al peddelend moeten terug komen. Gelukkig is er een jonge landgenoot van Judith die graag met ons op pad gaat. Wij worden eerst stroomopwaarts gebracht met de motorkano. Wij komen in een stukje jungle waar wij nog niet eerder waren geweest. Dit wordt een van onze mooiste tochten. Wij varen door hele kleine kreken en belanden op een ander meer “Laguna Canangueno” die alleen bereikt kan worden peddelend met een kano. Hier gaan wij op piranha’s vissen. Het lukte ons om tweemaal een flinke boven water te krijgen maar geen een bleef aan de haak hangen. Omdat het zo rustig is zonder motor, genieten wij des te meer van de geluiden. Wij zien verschillende soorten apen, ook toekans vliegen over maar ook kunnen wij er een vast leggen op de foto. Ronald, Paul de Engelse jongeman uit Lancaster en ik peddelen Judith als een prinses door de mooiste plekken. Het is heel gezellig, wij zien een hoop en soms vergeten wij zelfs te peddelen, zo druk zijn wij in gesprek.
s’ Avonds ga ik weer mee met de “night walk”. Wij gaan ergens anders aan land en komen bijna dezelfde beesten tegen als gisteren. Alleen nu wel in tegenstelling van gisteren wat kikkers zoals de "Monkey Frog” , de “Tree Frog” en de “Amazona Poison Dart Frog".    Het is ongelofelijk maar de laatste kikker is maar zo´n 5 centimeter lang, met een paar gele vlekken op zijn huid en heeft gif om wel drie personen te doden. 

Dag 5:
Er is weer een vroege (vogel) tocht maar die laten wij maar aan ons voorbij gaan. Na het ontbijt wordt het tijd om onze vochtige en vieze kleren bij elkaar te verzamelen voor vertrek. Afscheid van het personeel en snel in de boot. De tocht is weer grandioos en nu met helder zonnig weer. Onderweg zagen wij een grote rood/bruin kleurige slang op een overhangende boomstam liggen. Aansluitend de bus naar Lago Agrio (Nueva Loya) en vervolgens met het vliegtuig naar Quito die pas om 17.20 uur gaat, dus dat wordt even in de parkeerstand. De vlucht duurt maar twintig minuten, wij worden getrakteerd op een prachtig gezicht op de volledig besneeuwde top van de Cayombe vulkaan met een hoogte van 5790 meter. Het is fijn thuis komen op bekend terrein in Quito. De receptionist vraag ronduit naar onze ervaringen in de Amazone.
Als wij gaan eten weer in hetzelfde gebied in onze wijk “La Mariscal” is het weer een en al gele shirts. Ecuador heeft weer  gevoetbald tegen Colombia en ook weer verloren. Ziet er niet goed uit voor hun. Maar feesten doen zij wel het is een gekkenhuis en de Discotheken blèren hun favoriete muziek door de straten.  

19. Quito ( 2.820 meter.) – Travellers Inn

Wij hebben door de luchtvaartmij. Tame maar een dag voor Quito dus die moeten wij goed gaan plannen. Het weer is bijzonder goed voor de tijd van het jaar. Met een taxi gaan wij naar Capilla del Hombre die hoog op een van de hellingen ligt van Quito. Quito zelf is net als Medellin , maar dan enorm groter, gebouwd tussen en over de berghellingen met enorme Canyons er tussendoor. Capilla del Hombre is een Kunstmuseum van Precolombino, Koloniaal en Moderne kunst met alleen maar werken van de kunstenaar/schilder GUYASAMIN. Dit is de Rembrand van Ecuador met een heel aparte stijl. Wij krijgen een rondleiding met een Engelse gids. Het blijkt inderdaad heel interessant te zijn. Maar ook de plek is heel bijzonder met uitzicht over de stad. Het is bijna 3.000 meter hoog en dat merk je goed als je binnen een dag van 300 meter komt. Wij besluiten terug te lopen om dan de trolleybussen uit te proberen, die de stad doorkruizen voor 25 dollarcent pp.
Ons doel is de Oude ( historische ) stad. Het ziet er allemaal wat beter uit nu het droog is. De bus wordt goed gebruikt, nee sterker nog is stampvol. Gelukkig kunnen wij er uit bij de halte “Simon Bolivar” de vriend van de natie. Wij slenteren naar de Basilica del Voto Nacional die zich bevindt  op een heuvel ten noordoosten van de oude stad. Het imposante gebouw kan hierdoor vanuit vrijwel de gehele stad gezien worden. Er wordt aangebouwd sinds 1892 en heeft aan een kant twee en de andere kant een kerktoren die 115 meter hoog zijn. (de hoogst in Ecuador). Een bezoek is zeker de moeite waard wat een mooi geheel en groots, zelfs Judith is onder de indruk en dat wil wat zeggen. Het is mogelijk om naar boven te gaan in de klokkentorens. Dat heb ik gedaan, het is niet alleen een pittige beklimming maar ook een attractie op zich, het laatste stukje heeft drie trappen volledig in de open lucht die steil omhoog lopen. De adrenaline door je lichaam gaat met elke trede met sprongen omhoog en vooral niet naar beneden kijken. In Nederland was dit zeker niet toegestaan. Ben geheel boven geweest in twee van de drie torens en vanaf daar heb je een spectaculair overzicht over de stad. Ook was vanaf hier goed zichtbaar dat de decoratie van het gebouw afwijkt van de gebruikelijke. Bijvoorbeeld de waterafvoeren zijn gemaakt van allerlei dieren o.a. condors en andere locale beesten van Ecuador. Het zicht was helder en ik heb mooie foto’s kunnen maken waaruit blijkt hoe groot de stad is.
Het was al over vieren en wij waren ook wat moe inmiddels, dus op de Amerikaanse manier hebben wij ons met een taxi door de oude stad laten rijden. Doordat het verkeer aardig vast zat rond deze tijd had ik voldoende tijd om foto’s te maken vanuit de taxi maar ook door er naast te lopen. Hierdoor hebben wij ook een aardige indruk gekregen van dit deel. Helaas konden wij dit niet beter doen was zeker ook de moeite waard geweest. Zal jullie niet lastigvallen met allerlei namen van mooie gebouwen van hier, maar twee moet ik wel noemen. Plaza Grande en La Compania.
Terug in ons hotel de was ophalen en ons voorbereiden op wat komen gaat………