2018 - 11 (1) MADAGASKAR - SAMBAVA.

Sambava Madagaskar - woensdag 31 oktober 2018

Nou daar zit ik dan twee dagen na mijn 70ste verjaardag. Voorbereid op het ergste geniet ik van een uitgebreid ontbijt, mijn noodpakket, de lachende koe en pindakaas kunnen in de tas blijven. Zeer luxe in vermoedelijk een van de betere hotels in Sambava geniet ik van het uitzicht. Een schoon terras, die vanmorgen al vier keer is aangeveegd, kijkt ik uit op een prachtige tuin vol met bloeiende bloemen en planten voorzien van een rijke kleurschakering . Mijn hotel grenst aan de Oceaan wat mij een typische tropische sfeer bezorgt. De palmbladeren wapperen in de wind, diezelfde wind zorgt ook voor de nodige afkoeling. Op de achtergrond hoor ik het geluid van de rollende golven die het strand bereiken. Het leven kan slechter zijn toch, werkend Nederland…..!

Gisteren ben ik met de Air Madagascar vlucht vanuit Antananarivo aangekomen in Sambava. Het walhalla van de vanille teelt. De prijzen van het “zwarte” goud zijn de laatste 3 jaar enorm gestegen. De oogst heeft door invloed van de regelmatig terugkomende orkanen en/of cyclonen sterk geleden en de prijs is geëxplodeerd. De aanvoer is het hoogst in augustus want dan wordt er geoogst. Op verzoek heb ik voor 25 euro een klein bosje van 100 gram gekocht. De vlucht ging wonderbaarlijk goed wij hadden maar één uur vertraging. De landing daarentegen ging wat minder al stuiterend bereikten wij de landingsbaan. Toch nog een stuk beter dan de Engelse toerist die ik gisteren sprak. Zij gingen lijnrecht naar beneden in Antananarivo en het laatste moment trok de piloot gelukkig de punt nog omhoog om hard neer te komen. Een nachtmerrie volgens haar, nooit meer Air Madagascar....

Heb nog flink getwijfeld met waar ik aan begonnen ben. De laatste avond in Les Flots Blue, het hotel in Tana, heb ik op het schaars aanwezige internet nog gezocht naar een hotel in Sambava. Alles was vol ook de twee hotels die niet bij Trivago, Booking etc. voorkwamen waren op telefonisch verzoek “complètement”. De tuk tuk driver leverde mij af, op mijn verzoek, bij Hotel Carrefour die een aanplakbiljet had in de aankomsthal. Er wordt bijna geen Engels gesproken, dus moet ik mij verstaanbaar maken met Frans of Madagassische deze laatste is voor mij geen optie maar met Frans zal ik het wel moeten doen!! Had hier immers een vier voor op mijn eind examen en dat was nog ruim gerekend. Dit alles bij een temperatuur van 29 graden met een vochtigheidsgraad van 95% valt het niet mee. Bijna geen voorbereiding wegens tijdsgebrek maakt het avontuur compleet. Alles wat ik weet is dat ik zit in het Noord Oosten van Madagascar aan de Indische Oceaan en ik wil zuidelijker naar het niemandsland…… zonder transport mogelijkheden op weg naar en door het Masoala NP.

De duisternis is wat opgetrokken. Heb gesproken met een student die werkzaam is, op part time basis om zijn studie toerisme af te ronden, bij het toeristenbureau. Heb besloten daarna om nog een nacht hier te blijven en dan eerst nog wat landinwaarts te gaan naar Andapa wat grenst aan het 2.133 meter hoge Marojejy NP. Daar ga ik dan niet het park in om lemuren te zien maar er zijn verschillende andere mogelijkheden daar, heb ik begrepen. Zal ter plaatse kijken wat. Wat ook duidelijk is geworden is dat ik of minimaal 4 dagen moet lopen of als ik daar niet voor kies om terug gaan uiteindelijk en dan staat mij een rit van minimaal 12 uur met een overvolle 4WD jeep over een erbarmelijke weg van Vohémar naar Ambilobe te wachten. Om vervolgens zuidelijker de weg via Ambanja, Antsohihy naar Antananarivo te nemen.

Sambava is een redelijk langgerekte stad langs het maagdelijke witte zandstrand van de Oceaan. Er rijden tientallen Tuk Tuks rond waarin je voor 1.000 Ariary jezelf kan laten transporteren. Met z´n vieren op de achterbank levert dat toch nog een behoorlijk inkomen op voor de bestuurder, die deze tuk tuk op dagbasis kan huren. Ook hier is het duidelijk dat de verkiezingen eraan komen. Een truck voorzien van de nodige decibels aan muziek, vol met springende en juichende jongelui, rijdt door de straat gevolgd door meerdere tuk tuks die toeterend de truck achterna gaan. Menige inwoner loopt in een mooi nieuwe shirt met pontificaal de gedoneerde weldoener op de borst. Anderen zijn niet zo gelukkig en lopen nog met het oude shirt, vies en stuk van een aantal jaren geleden rond. Dit is ook meestal het enige wat zij merken van de verkiezingen. Geld wordt nu met scheppen uitgegeven door de kandidaten voor de campagne om na de verkiezing het weer met bakken dubbel en dwars terug te stoppen in hun eigen zakken. Maar dat geldt uiteraard alleen voor de verkozen president, vandaar het ongetwijfelde protest na de uitslag, met of zonder gewelddadig verzet.

1 november 2018

Vandaag een rustdag, de eerste dag, sinds mijn vertrek, dat ik werkelijk niets hoef te doen. Na een heerlijke lange nacht in mijn airconditioning kamer besloot ik een warm bad te nemen in mijn grote luxe hoekbad. Het duurde even voordat deze gevuld was met zelfs zowaar warm water. Heel decadent heb ik hier ruim een half uur in gelegen. Toen ik er uit was en afgedroogd was ik rijp voor een verblijf terug in mijn bed. Daar beleefde ik een sauna effect, hevig transpirerend lag ik in de airco bij te komen, mijn hartslag keerde langzaam terug tot normaal. Wat een luxe en dat in een land, waar de mensen slechts weinig tot niets bezitten, wat zeker ook opgaat voor deze streek. Inmiddels drie verschillende mensen gesproken die het allemaal hebben over de afschuwelijke slechte route terug via Vohémar naar Ambilobe, een rit van ruim 12 uur met een 4WD. Maar welke keus heb ik of die route of de weg naar het zuiden met 4 dagen lopen en daarna een rit over de slechtste weg, uitgezonden op de tv, van Madagaskar van Maroantsetra via Mananara naar Soanierana Ivongo, de vertrek plaats naar het eiland Ile Sainte Marie. Ik hou jullie op de hoogte………