2021 - 10 (1) Oost Duitsland, Thüringen (o.a. Erfurt)

Het is zaterdagochtend 16 oktober 2021, ik word wakker en kijk naar buiten. Het is droog maar er hangt een grondmist die het landschap heeft omgetoverd in een bijzonder feeëriek geheel. Twee van de drie ruïnes op hun heuveltoppen zijn helder en zichtbaar boven die mist uit, vervolgens daarboven gaat het zicht weer over in grote lichte grijze witte wolken. Ergens is blijkbaar toch de zon niet ver weg wat verraad wordt door de oplichtende lichtere plekken in het wolkendek. De groene weide direct buiten ons hotel is nog bedekt door een lichte witte rijp. Zolang ons raam dicht blijft horen wij het geluid van het verkeer op de Duitse autobaan A4 niet, Het is heerlijk rustig buiten de lichte ademhaling van Judith naast mij. Oh ja, vandaag enkele jaren geleden ..... was dit de geboortedag van mijn schoonmoeder Lily en haar tweeling zus May.
Het is kwart voor acht en ik weet nog niet zo goed of het misschien beter is nog even mijn ogen te sluiten en verder te slapen. Het is immers vanwege het weer onduidelijk of wij volgens plan wel vroeg kunnen vertrekken om een wandeling te gaan maken in het enige Nationale Park van Thüringen “Hainich”. Aansluitend willen wij een bezoek brengen aan de stad Gotha.
Ik besluit te gaan douchen!

Normaal gesproken ga je s’ morgens eerst op zoek naar een schone onderbroek, maar wij zijn nu in Duitsland en dan is het eerste wat je doet een schoon mondmasker pakken. Hier moet je bijna overal een mondmasker op. Is voor ons behoorlijk wennen. Bij het ontbijtbuffet is het dan ook constant een gewissel van wel/niet een mondkapje op. Met gevolg dat je vaak even zonder loopt. Sorry.

Dit was inmiddels al onze tweede nacht in het Best Western hotel in Apfelstadt. Het ligt landelijk z’n kleine 20 km van Erfurt in het zuidoosten van Duitsland, onderdeel van het voormalige DDR het toentertijd Communistische deel van onze buren. Ik wilde al eerder weer wat ondernemen, heb vakantie naar het buitenland al wat langer gemist. Judith daarentegen was wat gereserveerder en voorzichtiger, wat begrijpelijk is vanwege haar gezondheid. Gelukkig werken haar blauwe “Viagra” pillen goed voor haar hartfibrillatie en voelt zij zich inmiddels wat beter. Dus wij kunnen weer, zei het in de buurt!

Afgelopen donderdag zijn wij al vroeg op, onze kinderen en kleinkinderen moeten naar Schiphol. Zij gaan naar Ibiza en hebben een lift nodig. Onze wekker gaat om 5 uur af. Samen met Judith brengen wij ze weg. Het gaat allemaal voorspoedig en na terugkomst ga ik ook mijn tas inpakken. De meeste tijd kostte mij de back-up afmaken van mijn harde schijf van mijn PC thuis, waar ik gisterenavond om half twaalf mee gestopt ben. Dit is een vast gegeven voordat ik altijd op vakantie ga. Alsof er alléén maar problemen kunnen ontstaan als ik niet thuis ben!! Klokslag half tien rijdt onze auto de stoep af en zijn wij op weg. Het is 564 km rijden naar onze bestemming. Onderweg redelijk wat regen gehad en de nodige snelheid beperkingen moeten accepteren vanwege wegreparaties. Het gaat ons verder goed af, Google Maps is een grote steun en om half vijf arriveren wij in het hotel.

Corona geeft nog steeds een hoop restricties hier. De fitness, zwembaden en sauna’s zijn in veel delen van het land nog gesloten in de hotels!! Daarbij komt dan ook nog dat de tv vaak alleen maar Duitse zenders heeft, erg chauvinistisch maar wel ook lekker rustig.

Wij moeten wel weer even wennen aan de Duitse taal. Als je denkt wij gaan even een drankje doen, dan is dat de eerste dag nog niet zo eenvoudig. Als wij binnen gaan wordt je gelijk ondervraagt. Nadat de barman tweemaal ons heeft toegesproken, begrijpen wij het nog niet wat hij ons te vertellen heeft. De aanwezige bezoekers kijken allemaal op. Judith vraagt hem of hij ook Engels spreekt en ja hoor dat kan hij, dat geldt trouwens niet voor iedereen hier. Het is duidelijk hij wil onze bevestiging zien dat wij gevaccineerd zijn. Waarop ik tegen hem zeg in het Engels. “Why did not you just asked?” Grote hilariteit was het gevolg en er werd leuk op gereageerd. Met meerdere mensen hebben wij daarna een gezellige babbel gemaakt.

Betalen doet men in Duitsland verbazingwekkend hoofdzakelijk nog steeds contant in winkels en restaurants. Pinapparaten zijn vaak niet aanwezig. Gelukkig bij de benzinepomp kan er wel gepind worden. Wij hadden maar €80 contant geld mee. Dus al gauw gezocht naar een geldautomaat maar die zijn schaars hier. Uiteindelijk een gevonden en maar wat extra cash €200 gepind, wat verbaast ons er komen 2 briefjes van €100 uit!!! Moet je bij ons mee aankomen als je een ijsje koopt….. Mij benieuwt wat wij de volgende keer krijgen, mogelijk allemaal briefjes van €5 schat ik.

Wij zijn niet toevallig hier naar toegereden. Ik heb al eerder vernomen dat dit oostelijke deel van Duitsland zeer interessant is en nog veel plaatsen kent met mooie oude stadskernen. Of deze zijn gespaard gebleven tijdens de 2e wereldoorlog of zij zijn prachtig opgeknapt en in ere hersteld. Verder is er een overvloed in Thüringen aan kastelen en ruïnes en dan ook nog voorzien van een prachtige natuur en nu zeker in de herfst. Wij hebben vier nachten geboekt hier dus gelegenheid genoeg om wat daarvan te bezoeken.

Het gebied rond ons hotel in Apfelstadt heet de “Drei Gleichen”  en ligt midden in het nationale Geopark Thüringen Inselsberg. De naam, wat betekend de "Drie Gelijken" komt van de oorspronkelijke drie middeleeuwse kastelen inmiddels ruïnes, die dicht bij elkaar liggen op kleine uitstekende bergentoppen, gelegen aan de zuidelijke rand van het Thüringen Bekken. De “Mühlburg”, “Wachsenburg” en de “Burg Gleichen” kunnen alle drie worden benaderd via pittoreske wandelpaden.  Dit Geopark biedt een veelvoud aan geologische bezienswaardigheden. Zoals o.a. fossielsporen van de voorvaderen van de Dinosaurussen. Verder zijn er vele soorten mijnen te vinden in de omgeving.   

Wij besluiten een van de burgruïnes de “Mühlburg” te bezoeken en rijden naar het dorpje Mühlberg, het is maar 5 km van ons hotel. Dit dorp ligt gedeeltelijk op de helling van de berg. Gelukkig kunnen wij een groot stuk bergopwaarts rijden voordat wij gaan lopen. Hier starten wij voor een klein gedeelte van de “Luther” wandeling, die 19 km lang is en langs alle drie de burchten gaat. Het gaat geleidelijk naar boven en het is vooral in het begin wat lastiger voor de ademhaling. Het uitzicht wordt snel beter en het pad gaat door een groene omgeving van verschillende planten en bomen. Onderweg passeren wij een steengroeve, die voor het eerst geëxploiteerd werd begin 19e eeuw. Uiteindelijk bereiken wij de ruïne, de oudste van de drie van rond het jaar 700. Wij lopen langs de restanten, her en der liggen losse stenen en een halve afgebroken landhuis zonder dak. Er is nog een woontoren (donjon) in tact en de trappen draaien in het rond langs de wanden. Het uitzicht vanaf de 15 á 20 meter hoge verdedigingstoren is niet zo goed. Het is niet helemaal helder weer. Terug in het dorpje Mühlberg bekijken wij een kerk “Sankt Lukas” in de stijl barok, de versiering is heel bijzonder. Het dorpje heeft nog een behoorlijk in tact gehouden historisch centrum. Er is o.a. een bron die z’n 7000 jaar oud is. Die hebben wij uiteraard ook opgezocht, het water stroomt nog steeds op hoge snelheid naar de oppervlakte. 

Het begint te regenen en het zicht wordt minder. Wij zien af van de rondrit, die Judith heeft gepland door de omgeving, een autorit heeft immers minder zin nu met dit weer. Alternatief is een  van de voormalige mijnen in de omgeving. Een van de oudste en bekendste is Marienglashöhle in Friedrichroda. Hier werd tussen 1778 - 1903 buiten veel gips ook ijzer, kobalt en magnesium gevonden. Wij sluiten aan bij de laatste georganiseerde rondtoer voor vandaag van ruim een uur. Het is weliswaar volledig in het Duits, maar gelukkig krijgen wij een beknopte vertaling van wat de gids ons gaat vertellen. Wij komen veel te weten over het ontstaan ​​van het Thüringen Woud en de mijnbouw rond Friedrichroda. Wij lopen door de 110 meter lange toegangstunnel en aan weerzijde zien wij ondiepe inhammen waardoor wij zicht hebben op de gevormde rotslagen. Wij arriveren in een grote hoge ruimte “De kristalgrot” hier zie je als de verlichting er op schijnt nog dode gips kristallen van wel 90 cm lang. Iets verderop is een grotmeer met fraaie waterreflecties.  Onze eerste dag hier zit er op en het wordt tijd voor een drankje. Met het hierboven beschreven tafereel inzake vaccinatie bewijs.

Van de wandeling in het Nationale park Hainich is uiteindelijk helaas niets gekomen. Toen wij uiteindelijk vertrokken was het weer prachtig, de lucht was bijna wolkeloos en mooi blauw. Ondanks dat het veel later was dan gepland dus toch in eerste instantie op naar het NP. Wij passeerden Gotha en rijden door een prachtig landschap. Het is zeer glooiend en de bebossing neemt snel toe. Maar al snel wordt het zicht ons langzaam ontnomen door de opkomende mist. Wij proberen het nog even voor z’n 10 km maar besluiten het NP maar te schrappen en terug te keren naar Gotha. Jammer de wandeling door het inheemse beukenbos, wat sinds 2011 onderdeel is van het UNESCO werelderfgoed, gaat definitief niet door. Gotha is een stad die bekend staat om zijn slot “Friedenstein” gebouwd in 1643 -1655. Je kan het niet missen het torent boven de stad uit. Het lukt ons om onze auto op nog geen 200 meter afstand gratis te parkeren in een doodlopende straat, grenzend aan het prachtige park wat rond het paleis ligt. Het park is geen straf om door heen te wandelen. Dit grote rechthoekige gebouw was het eerste barokke gebouw in Thüringen. Wij hebben er alleen langs gelopen en vonden de oranjerie, die uiteraard maar beperkt in bloei stond, het mooist. Gotha heeft een beperkt aantal oude historische gebouwen. Maar door de grote renovatie aan de wegen kan je er nauwelijks rond lopen nu. Het historische raadhuis staat pontificaat in zicht als je vanuit het slot naar beneden kijkt richting de stad. Wij lopen nog wat rond en besluiten richting Mühlhausen te gaan. Voordat wij de 40 km hebben overbrugd is de “Altstadt” daar aardig leeg. Het heeft nog gedeeltelijk een ommuurde stadsmuur. Het is zaterdagmiddag en de winkels sluiten om 2 uur. Wij zien vele mooie historische oude gebouwen en bewonderen de mooiste oude gekleurde gevels, maar gezellig is het niet meer. Volgens mij wonen er ook alleen maar oude bewoners die zich hebben opgesloten in hun woonhuizen. Toeristen zijn vertrokken blijkbaar. Met veel moeite vinden wij nog een terras die open is en waar wij kunnen genieten van een drankje in de zon, ja dat wel.

Vandaag is de laatste dag hier in Thüringen, morgen gaan wij door naar Dresden in de deelstaat Saksen. Om onze conditie op peil te houden besluiten wij een tweede Burgruïne te bezoeken, het wordt de “Burg Gleichen”. Deze ligt het dichtst bij ons hotel. Onder aan de berg parkeren wij onze auto, naast twee anderen die ons zijn voorgegaan. Om deze ruïne te bereiken lopen wij niet eerst een stuk van de “Luther” wandeling maar gaan gelijk naar boven. Deze kant van de berg is vol begroeid door struiken en bomen. De A4 loopt hier vlak langs en het lawaai van het verkeer verstoort helaas het natuurschoon. Er zijn opvallend weinig tot geen vogels en/of insecten te zien en te horen. Als wij de ruïne bereiken blijkt deze veel groter te zijn dan door mij verwacht. Er is duidelijk ook veel meer hersteld en er valt wat te bewonderen. Wij moeten entree betalen en krijgen een folder in het Duits. Wij vragen of er ook een in het Engels aanwezig is. Nou dat gaf als reactie van de man een bulderen lach. Ha ha in het Engels herhaalt hij verschillende malen.!!! Wij druipen af en gaan maar kijken en laten ons leiden door de Duitse folder. De toren blijkt op verschillende etages een museum te herbergen met duidelijke info. Veel jeugd komt hier tijdens een schoolreisje de historie bewonderen. De simpele uitleg komt ook ons goed van pas.
Tijd om de  stad Erfurt te gaan bezoeken. De parel van deze regio volgens horen zeggen. Wij parkeren onze auto in de parkeergarage Domplatz Nord deze grenst aan de Citadel Petersberg. Deze unieke barokke stadsvesting is nagenoeg helemaal in tact gebleven. Hij ligt op het terrein van een toenmalig benedictijns klooster. Er was tot een week geleden een bloemententoonstelling daar boven en de bloemenpracht was nog redelijk goed te bewonderen. Over de stad Erfurt KAN IK KORT ZIJN ga hem bekijken het oude centrum is bezaaid met prachtige oude gebouwen. Wij hebben een rondwandeling gemaakt en ik heb veel foto’s gemaakt. Deze stad is zeker een bezoek meer dan waard!  Ontdek vooral het grote aantal cultuur- en bouwkundig historische kostbaarheden en laat u door de romantische oude stadskern imponeren. Deze oude stadskern lijkt op een groot open buitenlucht museum. Ik volsta door wat foto’s hierbij te plaatsen.
Wij gaan morgen weer verder trekken in dit voormalige DDR deel van Duitsland.

Dus wordt vervolgd.