2013-12 (6) AUSTRALIË , Melbourne.

     
Zondag 29-12-2013:

Direct nadat wij wakker zijn geworden rijden wij terug naar de camping van gisteren in het centrum van Halls Gap. Hier gebruiken wij de faciliteiten voor een frisse douche en een ontbijt met geroosterd brood. Het wordt tijd om het GRAMPIANS NAT. PARK te verlaten. Dit gebied was toch wel verrassend mooi en ook de gezelligheid van Halls Gap was alleszins aangenaam. Als wij Halls Gap verlaten eindigt het Grampians N.P. vrijwel ook direct. Ik geniet altijd van het rijden op landelijke wegen, zoals deze C222, omdat deze een goed uitzicht en een wisselend landschap biedt. Langs de weg komen wij regelmatig de gele waarschuwingsborden tegen met het silhouet van een huppelende kangoeroe. Dit is zeker een reden om serieus te nemen en je snelheid wat terug te nemen omdat een botsing met een kangoeroe rampzalig zou kunnen zijn.  Het landschap is licht glooiend en zodra wij de varens en eucalyptus bomen achter ons hebben gelaten bereiken wij eentonige vlakten. Deze zijn voorzien van gras wat zo droog is dat alles wat je ziet geheel geel is. Als contrast steken van tijd tot tijd groepen groene bomen er tussendoor goed af.  Her en der is er nog een schaap te bekennen. In Ararat, zo’n 60 km verder op 1/3 van de af te leggen afstand voor vandaag, stoppen wij weer voor …. een kopje koffie! Als wij de stad uitrijden stoppen wij nog even bij een uitzichtpunt op een heuvel van 580 meter hoog, vanwaar wij terug kunnen kijken naar het Grampians N.P. en de andere gebieden rondom. 
             
Daarna door op weg naar het Mount Buangor State Park, waar wij de “Ferntree Waterfall Nature Walk” in de planning hebben voor vandaag. Mount Buangor vormt een virtueel eiland van bergen en bossen terwijl het spectaculair oprijst uit de omliggende landbouw grond. Wij zien al gauw dat het grootste deel van de bossen zwart geblakerd zijn. Later vernemen wij dat het daar in 2010 in de fik heeft gestaan en er ook nog in 2011 een flinke storm en hevige regen overheen gekomen is. Er valt het nodige te repareren aan de paden maar gelukkig hindert het ons niet om de wandeling te doen. Een smal pad voert ons door het regenwoud en langs opvallende boomvarens zo groot als bomen. Vanaf de top van de Mount Buangor 989 meter, de hoogste in het gebied, hebben wij een spectaculair uitzicht op het omliggende platteland en de blauwe gumtrees die groeien langs de steile hellingen. Wij passeerden drie watervallen, waaronder de Cascade Falls  waar wij over de rotsen klauteren en tussen de prachtige varens direct onder de waterval van het geheel kunnen genieten. Een prachtige stroom water valt in een rustige poel omringd door rotsen, mos en varens en daarna door. Het pad biedt verder een fantastisch uitzicht over de met varens omzoomde bovenloop van de Middle Creek beneden. Zeker een zeer interessante wandeling.
Tevreden en toch ook enigszins een beetje vermoeid rijden wij door naar BALLARAT waar wij de laatste camping gaan opzoeken voor Vicky. Deze stad is het centrum van de goudwinning. Tot de dag van vandaag wordt er nog goud mondjesmaat gevonden in de mijnen. Morgen gaan wij dit in het centrum beoordelen of het van invloed is geweest. Jan gaat nog even languit voor het eten. Wat nog niet eerder is gebeurd vindt nu plaats op onze laatste overnachtingsplek. Jan komt achterste voren te voorschijn uit zijn “schuil” hut en landt met zijn voeten bijna in de soeppan. Gelukkig gaat het nog net goed.

De laatste nacht in Vicky was de koudste van allemaal. Ballarat ligt op bijna 600 meter hoogte en dat samen met de wat lagere temperatuur van nu zijn de boosdoeners. Na ons ontbijt op naar het centrum. Ballarat is de op twee na grootste stad van Victoria en heeft een rijk en welvarend erfgoed genoten, dankzij de Gold Rush die in 1851 begon. Het nieuws dat de Ballarat regio de thuisbasis is van de rijkste alluviale goudvelden ter wereld resulteerde in een bevolkingsexplosie omdat mensen van over de hele wereld op zoek waren naar het fortuin. In 1855 was Ballarat uitgegroeid tot een stad met 100.000 inwoners. Er ontstonden indrukwekkende openbare en particuliere gebouwen die werden gefinancierd uit de rijkdom die door de opgravingen werd gegenereerd. Veel van de panden werden voorzien van prachtige ornamenten op de gevels. Tegenwoordig, lang nadat het goud op is, behoudt de stad veel van haar rijke gouden erfgoed in de vorm van weelderige gebouwen, fonteinen en toeristische attracties die de geschiedenis van de stad vieren.
Wij wandelen over de charmante historische hoofdweg van Ballarat waar het “oud ontmoet modern” is. Het is misschien een vrij nieuwe bestemming in de buurt, maar “The Known World Bookshop” heeft vast al lang een plek veroverd bij de huidige boekenliefhebbers. Wat wij zo leuk vinden aan deze wereldse boekwinkel, is dat wij door het interieur het gevoel krijgen alsof wij een stap terug in de tijd hebben gezet. 
          
Dat geldt ook voor het straatbeeld van de hoofdweg, met name de “Main Bar”, die is geïnspireerd op het goudkoortsverleden van de straat. 
Maar waar wij zeker niet zomaar voorbij kunnen lopen is de levensgrote muurschildering, die de zijkant van het “Mr Jones-gebouw” siert. Dit originele werk van een gerenommeerde lokale illustrator, vertelt het verhaal van de oorspronkelijke hotels op deze historische hoofdweg. Dit deel van het centrum bestaat uit de één na de ander prachtige monumentale pand.
Wij worden gebeld door de verhuurder met het verzoek of wij misschien wat eerder kunnen terug zijn in Melbourne. Na een toezegging voor een halve dag restitutie, besluiten wij snel op weg te gaan naar Melbourne. Achteraf blijkt dat Vicky al weer opnieuw op pad moet vandaag…..
De afstand van even ruim 100 km zijn snel overbrugd omdat de snelweg vanaf hier vierbaans is en de weg bijna permanent naar beneden gaat. Vicky lijkt er wel steeds meer zin in te krijgen en ruikt duidelijk de stal. In MELBOURNE zelf heeft onze navigatie het wat moeilijker, maar uiteindelijk doet hij toch zijn werk. Wij worden met open armen ontvangen en alles wordt soepel afgehandeld. Tenslotte krijgen wij een lift en worden wij weggebracht met een andere auto naar ons hotel. Dat blijkt even wat meer tijd te kosten dan verwacht. Allereerst is het aan de andere kant van de stad en is er veel verkeer dat stapvoets rijdt. Tot overmaat van ramp krijgen wij ook nog een kokende motor en moeten wij wachten tot de motor wat is afgekoeld, voordat er nieuw water kan worden aangevuld. Tegen half vijf uur arriveren wij bij ons van te voren geboekte Ibis hotel. Onze kamer is simpel maar mooi, een dubbel bed en een enkel bed er dwars overheen. Onze badkamer met toilet is klein maar praktisch. Ten opzichte van Vicky een enorme vooruitgang. Het hotel ligt aan de rand van de stad en heeft geen restaurant. Wij gaan eten in een wegrestaurant vlakbij. De “senior” maaltijden zijn heel lekker en niet duur. Ja het moet toch uit de lengte of uit de breedte, als je moet leven van je AOW!!!!

Goed bed, goed geslapen. Het ontbijt in het hotel is slecht en duur dus met een nuchtere maag richting het centrum. Wij hebben gehoord dat er een trein naar het centrum gaat. Daarvoor moeten wij 10 minuten lopen. Judith loopt vooruit en is het station voorbij gelopen, dat wordt dus een extra tippel. Als wij arriveren op het Central Station is er een ruime keus voor een ontbijt. Wij vinden, op advies van een bewaker, een goed restaurant. Wij worden bedient door een aardige, goedgemutste, op en top homo die van ons ontbijt, met zijn vriendelijke karakter, een genot maakt. Mede doordat de gerechten ook super van kwaliteit zijn. Daarna het de stadscentrum in, het is heel druk op deze laatste dag van het jaar. Er is een groot gedeelte afgezet alléén voor voetgangers, veel straatmuzikanten zijn hier actief en het straalt een gezellige sfeer uit. Wij hebben rondgeslenterd langs veel winkels en bijzondere arcades. Er rijdt een gratis tram rond door het centrum en het straatbeeld wordt ook opgefleurd door onder andere veel aanwezige andere trams. Langs  de rivier zijn wat leuke terrassen met uitzicht over de wolkenkrabbers van het zakencentrum. 
     
Wij hebben met Jan afgesproken om elkaar voor het eten weer te ontmoeten vanavond om gezamenlijk te gaan uit eten, dat wordt uiteraard weer een Indiaas restaurant. Voldaan en buikje rond vertrekken wij naar de plek waar het “kinder” vuurwerk wordt afgestoken. Het staat gepland dat het om 21.30 uur de lucht ingaat. Het is me daar een partij druk. Het is wel goed georganiseerd, door speciale looprichtingen aan te geven. Hutje aan mutje kunnen wij doorlopen. Precies op tijd gaan de eerste pijlen de lucht in.  Zo’n 10 á 15 minuten volgt de een na de andere mooie pijl elkaar op. Daarna gaan wij tevreden op zoek terug naar de trein. Daar naar toe en ook op het station zelf is het een grote massa mensen. Maar ik kan niet anders zeggen dan dat het subliem is voorbereid en begeleid. Tegen elf uur zijn wij terug in ons hotel. Het laatste uurtje van het jaar drinken wij wat, in afwachting van middernacht. Het “grote” vuurwerk in het centrum is vanaf ons hotel goed te zien. De lucht is fel verlicht en vol met allerlei kleuren. Dan weer snel terug naar de tv beelden, daar kan je het uiteraard het beste zien. Ook Sydney passeert nog even op een andere zender. Ook daar is het een groot feest en een horde hossende en drinkende mensen. Wij hebben een bijzonder jaar achter de rug met hoofdzakelijk veel mooie dingen en toasten daarop en kijken uit naar 2014. Proost……….

Gelukkig Nieuwjaar. Wij hebben uitgeslapen, de stad is immers vandaag maar gedeeltelijk open. Bovendien is het net ook gaan regenen. Tegen elf uur gaan wij in het centrum nog opzoek naar een ontbijt. Het is niet zo makkelijk omdat meer dan driekwart is gesloten. Jan trekt weer z’n eigen plan en wij gaan op zoek naar het Immigration museum ergens elders in de stad. Het Immigration Museum bevindt zich in het Old Customs House aan de Flinders Street in het zakendistrict van Melbourne. 
  
Het is een museum dat voornamelijk de immigratie geschiedenis van Australië toont. Naast tijdelijke tentoonstellingen zijn er permanente tentoonstellingen over o.a. Station Pier, de oudste pier voor passagiers in Port Melbourne (de haven van Melbourne), over het migreren naar Australië en over het verlaten van het land. Wij hebben hier een lange tijd genoten en rondgelopen. Is wel de moeite waard en zeker een mooi alternatief voor een regenachtige dag. Daarna met de free city “loop” tram terug naar het centrum. Uiteindelijk zijn Judith en ik zo tegen zevenen terug in het hotel. Voor ons diner gaan wij weer op weg naar onze “senior” maaltijd bij de buren. Een rustige start van het nieuwe jaar waar wij heel tevreden mee zijn. Wij sluiten de dag af met  tennis op tv, lezen en gebruik van de Wifi van het hotel. Wat burgerlijk…….

De dag gestart met skypen, contact gehad met Amber & Jeroen, helaas is het met Saskia, Sven & Melody niet gelukt. Was leuk weer even hun te spreken. Mede doordat zij ook een paar dagen op wintersport gaan. Voor Jan is het vandaag de laatste dag in Australië, hij vertrekt morgenochtend vroeg om 00.30 uur. Wij vertrekken ook morgen maar dan pas om 23.30 uur. Wij hebben dus nog een nacht en een dag langer in Melbourne. De temperatuur is weer boven de 20 graden, droog en hoofdzakelijk bewolkt. Melbourne heeft een eigen strand St. Kilda Beach. Het is niet zo mooi als Bondi Beach in Sydney. Waar wij wel van hebben genoten is de ter plaatse spontane markt met allerlei eten stalletjes uit allerlei delen van de wereld. Maar ook grijpen de lokale kunstenaars de kans aan, om hun waren van alles wat te presenteren en te verkopen; van keramiek en sieraden tot kunst en fotografie, maar ook verse, lokale producten.
     
Wij gaan door op weg naar Victoria Market, de grootste openluchtmarkt van het zuidelijk halfrond. De markt is verrassend afwisselend. In een prettige chaotische sfeer bieden meer dan duizend stalletjes zo ongeveer alles te koop aan, van mode tot sieraden en van antiek tot verse levensmiddelen. Tussen al deze gebruikelijke groenten, fruit, vis en vlees is er ook een gedeelte waar interessante nieuwtjes en prullaria te koop aangeboden worden. Sven, we hebben een foto gemaakt van je Pinguïn lopende band……..
Na een voortreffelijke lunch en een bezoek bij twee luchtvaart maatschappijen voor een online boeking voor in Maleisië. Wij willen vanuit Kuala Lumpur door naar het strand aan de noordkust. Wij lopen langs de Yarra rivier waar vandaan wij een prachtig uitzicht hebben over de skyline van Melbourne. Wij hebben tenslotte nog voor de laatste keer gezamenlijke gegeten voordat wij op weg gaan naar de trein. Bij Southern Cross Station hebben wij Jan uitgezwaaid. Mogelijk zien wij hem nog weer in Maleisië ?
 

Het wordt voor ons ook tijd om de bagage in te pakken. Wij moeten de kamer verlaten om 10.00 s’ morgens maar kunnen de bagage gelukkig opslaan in een aparte kamer. Hebben Anita in Brisbane nog uitgebreid telefonisch gesproken en daarna vertrekken wij weer naar Melbourne City. Het centrum van Melbourne is bezaaid met geplaveide straatjes, die een mekka zijn geworden voor coffeeshops, cafés en unieke boetieks. Wij zijn doorgereden naar het Parlement en hebben daar een rondleiding gehad. Dit is de derde, na Wellington (NZ) en Canberra (Aus) maar dit is wel de mooiste. Je kan duidelijk zien dat er goud uit de grond is gekomen, vanaf 1850 wat een weelde. Wat een pracht aan gewelven en beeldhouwwerken, alles met goud ingelegd. Ruim anderhalf uur later staan wij weer buiten.  
       
Terug naar onze Ierse Pub voor de lunch, die is zo goed bevallen gisteren. Vervolgens de tram naar de Botanische Tuin. Ook hier hebben wij een gratis rondleiding gehad van anderhalf uur. Het is onvoorstelbaar hoe het hier allemaal geregeld is. De meeste attracties zoals musea etc. zijn gratis en heel vaak zijn er ook gratis gidsen en rondleidingen. Dit is de mooiste Botanische tuin (zeg maar park!), die ik ooit gezien heb. Ook heel groots opgezet op een landtong bij de Yarra rivier. Een grote verscheidenheid aan bomen, planten, struiken, varens enz. In een woord: bijzonder! De gids maakte het ook zeer interessant.
       
Wat vliegt de tijd. Wij gaan op zoek naar de Street art in Hosier Lane en Rutledge Lane. Deze smalle lanen, die grenzen aan de Flinders Street hebben een en al betoverende muurschilderingen en graffiti kunstwerken. Elk oppervlak is vol gepleisterd met allerlei kleuren verf,  zelfs de vuilnisbakken zijn bedekt met graffiti.
Voor de laatste keer terug naar het Ibis Hotel waar wij in de lobby in afwachting zijn op een taxi. Deze kan elk moment komen om ons naar de luchthaven te brengen.

Hiermee sluiten wij ons tweede gedeelte van de reis af en verlaten vanavond MELBOURNE en Australië en vliegen naar KUALA LUMPUR.